Перевод: с греческого на все языки

со всех языков на греческий

Со всех языков на:
Греческий
С греческого на:
Все языки
Английский
Немецкий
Русский

φῶς ἓν ἡλίου

Толкование Перевод

1 φῶς

φῶς, φωτός, τό (Trag.+ [in Hom. φάος or φόως]; loanw. in rabb.) ‘light’

① light in contrast to darkness, light

ⓐ in the physical realm καθόλου τὸ φῶς μὴ βλέπειν (of Judas) Papias (3:2).—Opp. σκότος, as Job 18:18; En 104:8; PGM 5, 101; 7, 262; 13, 335; Theoph. Ant. 1, 2 (p. 60, 7) 2 Cor 4:6 (cp. Gen 1:3ff); 6:14. Not present at night J 11:10. λευκὸς ὡς τὸ φ. Mt 17:2. νεφέλη φωτός a bright cloud vs. 5 v.l. (TestAbr A 9 p. 87, 12 [Stone p. 22]). Of the light of the sun (φ. ἡλίου: Dio Chrys. 57 [74], 20 fr. Eur., Hippol. 617; Ael. Aristid. 45, 29 K.=8 p. 95 D; ApcZeph; Just., D. 128, 4; τὸ φ. τοῦ ἡλίου Theoph. Ant. 1, 2 [p. 60, 16]) Rv 22:5b; of a wondrous star IEph 19:2ab. Of lamp-light (Jer 25:10; Jos., Ant. 12, 319) Lk 8:16; 11:33 (v.l. φέγγος); J 5:35 (in imagery); Rv 18:23; 22:5a. Light fr. a transcendent source (Ael. Aristid. 49, 46 K.=p. 500, 17 D. ἐγένετο φῶς παρὰ τῆς Ἴσιδος; Marinus, Vi. Procli 23: a halo of light around Proclus’ head moves the beholder to προσκύνησις): an angel Ac 12:7; 2 Cor 11:14 (here ἄγγελος φωτός [cp. 1QS 3:20] is a messenger of the world of light in contrast to Satan); of Paul’s conversion experience Ac 9:3; 22:6 (both w. ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, as X., Cyr. 4, 2, 15; Dio Chrys. 11 [12], 29), 9, 11; 26:13 (οὐρανόθεν); the heavenly city Rv 21:24 (s. also bα below). ἐφάνη φῶς μέγα ἐν τῷ σπηλαίῳ a bright light appeared in the cave GJs 19:2, followed by φῶς ἐκεῖνο ὑπεστέλλετο that light faded out. ἦν τὸ ὄρος ἐκεῖνο διαφαίνων (pap=διαφαῖνον) αὐτῇ φ. that mountain was shining a light for her GJs 22:3.—In imagery: (εἰς φ. ἐλθεῖν=‘become apparent’ Hippol., Ref. 4, 28, 4) ἐν τῷ φωτί in the open, publicly (φ. of ‘the open’ X., Ages. 9, 1.—Opp. ἐν τῇ σκοτίᾳ) Mt 10:27; Lk 12:3 (Proverbia Aesopi 104 P.: ἅπερ ἐν νυκτὶ καλύπτεται, ταῦτα εἰς φῶς λαληθέντα … ‘what is hidden in the night gets talked about in the light’). Of an evil-doer it is said: μισεῖ τὸ φῶς καὶ οὐκ ἔρχεται πρὸς τὸ φῶς J 3:20 (cp. Eur., Iph. T. 1026 κλεπτῶν γὰρ ἡ νύξ, τῆς δʼ ἀληθείας τὸ φῶς=the night’s for thieves, the light’s for truth; Plut., Mor. 82b, Contra Volupt. in Stob., Anthol. 3, 6, 33 vol. III 299 H.; Philo, De Jos. 68, Spec. Leg. 1, 319–23; TestNapht 2:10).

ⓑ in a transcendent sense

α. the passages in the central portion of 1a above show that light is the element and sphere of the divine (Ael. Aristid. 28, 114 K.=49 p. 528 D.: τοῦ θεοῦ φῶς; SibOr 3, 787 ἀθάνατον φ.; Tat. 13, 2 λόγος … ἐστὶ τὸ τοῦ θεοῦ φ.—Iren. 1, 4, 1 [Harv. I 32, 1]). God is called φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον 1 Ti 6:16 (Plut., Pericl. 173 [39, 2] the gods dwell in τὸν τόπον ἀσάλευτον φωτὶ καθαρωτάτῳ περιλαμπόμενον, Mor. 567f: the divine φωνή proceeds fr. a φῶς μέγα that suddenly shines forth), or it is said that God dwells ἐν τῷ φωτί 1J 1:7b. In fact, God is described as light pure and simple ὁ θεὸς φῶς ἐστιν vs. 5 (Philo, Somn. 1, 75; cp. TestJob 4:1 εἶπεν τὸ φῶς; ParJer 6:12; Ath. 31, 3 πάντα δὲ φῶς αὐτὸν ὄντα.—OSchaefer, StKr 105, ’33, 467–76). Cp. Dg 9:6. Likew. the Divine Redeemer (ParJer 9:14 τὸ φῶς τῶν αἰώνων πάντων) in the Fourth Gospel: J 1:7–9 (FAuer, Wie ist J 1:9 zu verstehen?: ThGl 28, ’36, 397–407); 12:35ab, 36ab (for 1J 2:8 s. β; on divinity as light s. RCharles, The Book of Enoch 1912, 71f; GWetter, Phōs [ΦΩΣ] 1915. S. also MDibelius, Die Vorstellung v. göttl. Licht: Deutsche Literaturzeitung 36, 1915, 1469–83 and MNilsson, GGA 1916, 49ff; FDölger, Die Sonne der Gerechtigkeit 1918, Sol Salutis 1920; WBousset, Kyrios Christos 2, 1921, 173; 174, 2 and 3; HJonas, Gnosis u. spätantiker Geist I ’34; Dodd 133–36; 183–87 al.; EGoodenough, By Light, Light: The Mystic Gospel of Hellenistic Judaism ’35; RBultmann, Z. Gesch. der Lichtsymbolik im Altertum: Philol 97, ’48, 1–36; 1QH 4:6; 18:29; BGU 597, 33 [I A.D.]). Jesus calls himself τὸ φῶς τοῦ κόσμου J 8:12a; 9:5; 12:46; cp. 3:19a (Mel., P. 103, 795; Wetter, ‘Ich bin das Licht der Welt’: Beiträge zur Religionswissenschaft I/2, 1914, 171ff), and is called τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων 1:4 (Ael. Aristid. 45, 33 K.=8 p. 97 D.: Sarapis as κοινὸν ἄπασιν ἀνθρώποις φῶς; hymn to Anubis fr. Kios [IAndrosIsis, p. 139] 7: Isis as φῶς πᾶσι βροτοῖσι). His very being is light and life (ζωή 2aβ; s. JWeisengoff, CBQ 8, ’46, 448–51) 1:4. Cp. also vs. 5; 3:19b, 21; Lk 2:32 (Jesus is a φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν).—FDölger, Lumen Christi: Ac V/1, ’35, 1–43. The martyr καθαρὸν φῶς λαμβάνει receives the pure light of heaven IRo 6:2.

β. light, that illuminates the spirit and soul of humans (OdeSol 11:19 μεταβληθέντες ἀπὸ σκότους εἰς τὸ φῶς; JosAs 15:13 ἀναγαγεῖν με εἰς τὸ φῶς; Mel., P. 68, 491 ῥυσάμενος … ἐκ σκότους εἰς φῶς; Philosoph. Max. 499, 39 σωφροσύνη … ψυχῆς φῶς ἐστιν), is gener. the element in which the redeemed person lives, rich in blessings without and within (En 5:6 σωτηρία, φῶς ἀγαθόν; vs. 8 φ. καὶ χάρις; PsSol 3:12 ἡ ζωὴ αὐτῶν ἐν φωτὶ κυρίου): τότε ῤαγήσεται πρώϊμον τὸ φῶς σου then your light will break out early in the morning B 3:4 (Is 58:8; s. πρόϊμος, end). Of God δεῖξαι αὐτῷ (God’s servant) φῶς 1 Cl 16:12 (Is 53:11); of Messianic salvation, the gospel, etc. (opp. σκοτία, σκότος) Mt 4:16ab; AcPl Ha 8, 32f (Is 9:1ab; cp. Lucian, Nigr. 4 ἔχαιρον ὥσπερ ἐκ ζοφεροῦ ἀέρος ἐς μέγα φῶς ἀναβλέπων ‘I rejoiced, looking up as it were from a gloomy atmosphere into a bright light’); Ac 26:18; Eph 5:13; Col 1:12; 1 Pt 2:9; 1 Cl 36:2; 59:2; 2 Cl 1:4. τὸ φῶς τῆς ζωῆς (cp. 1QS 3:7) J 8:12b. τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν (ParJer 9:3 φ. ἀληθινόν; cp. τὸ τῆς ἀληθείας φ. Did., Gen. 87, 23f; Orig., C. Cels. 5, 13, 20; saying of Pythagoreans: WienerStud 8, 1886 p. 280 no. 118 in contrast to σκότος; cp. TestJob 43:6 ὁ τοῦ σκότους καὶ οὐχὶ τοῦ φωτός [of Elihu]) 1J 2:8, cp. J 1:9 (s. α above). φῶς καταγγέλλειν Ac 26:23. To be filled w. Christian truth means ἐν τῷ φωτὶ περιπατεῖν 1J 1:7a, εἶναι 2:9, μένειν vs. 10. Such persons are called υἱοὶ τοῦ φωτός Lk 16:8; J 12:36c (cp. 1QS 1:9 et passim); 1 Th 5:5; τέκνα φωτός Eph 5:8b (ESelwyn, 1 Pt ’46, 375–82; KKuhn, NTS 7, ’61, 339: 1QS 3:20; 5:9, 10); τέκνα φωτὸς ἀληθείας IPhld 2:1 (Porphyr., Ep. ad Marcellam 20 φῶς τοῦ θεοῦ τῆς ἀληθείας; Simplicius p. 88, 3; 138, 30 Düb. τὸ τῆς ἀληθείας φῶς). They put on τὰ ὅπλα τοῦ φωτός Ro 13:12, travel the ὁδὸς τοῦ φωτός B 18:1; 19:1, 12, and produce the καρπὸς τοῦ φωτός Eph 5:9. The rdg. τ̣ο̣ [φω]ς Ox 1081, 29 is better restored after the Coptic SJCh as τέλος (q.v. 1).

γ. bearers or bringers of this kind of light (φῶς of persons: Od. 16, 23; Anacr. 51 Diehl [32 Page; 124 Bergk] φάος Ἑλλήνων; Pind., I. 2, 17; Trag.; Biogr. p. 453 Hippocr. as ἀστήρ and φῶς of the healing art; TestJob 53:3 Job as φῶς τῶν τυφλῶν; SIG 1238, 2 [c. 160 A.D.] Φήγιλλα, τὸ φῶς τῆς οἰκίας) Is 49:6 φῶς ἐθνῶν is referred to Paul and Barnabas Ac 13:47, and to Christ B 14:8 (as Just., D. 65, 7); cp. 14:7 (Is 42:6) and cp. bα above. The Ἰουδαῖος considers himself a φῶς τῶν ἐν σκότει Ro 2:19. Jesus’ disciples are τὸ φῶς τοῦ κόσμου Mt 5:14; cp. vs. 16.—On Is 49:6 s. HOrlinsky, The 75th Anniv. Vol. of the JQR ’67, 409–28.

δ. by metonymy, one who is illuminated or filled w. such light, or who stands in it Eph 5:8a (s. 1bβ above).—On the dualism of light and darkness, etc., s. Hebr. texts in the Dead Sea scrolls: KKuhn, ZTK 47, ’50, 192–211; WBrownlee, Excerpts fr. theTransl. of the Dead Sea Manual of Discipline: BASOR no. 121, ’51, 8–13; HPreisker, TLZ 77, ’52, 673–78; CHowie, The Cosmic Struggle: Int 8, ’54, 206–17.

② that which gives/bears light, torch, lamp, lantern, etc. (X., Hell. 5, 1, 8 φῶς ἔχειν; Musaeus vs. 224 of a λύχνος. Pl.: Plut., Ant. 927 [26, 6], Pelop. 284 [12, 3] al.; Lucian, Philops. 31) Ac 16:29. Fire, which furnishes both light and heat (X., Hell. 6, 2, 29; Cyr. 7, 5, 27; 1 Macc 12:29) Mk 14:54 (GBuchanan, ET 68, ’56, 27); Lk 22:56. Heavenly bodies (Manetho, Apotel. 6, 146 sun and moon δύο φῶτα; likew. Dio Chrys. 23 [40], 38; Ptolem., Apotel. 2, 13, 8; 3, 3, 3; 3, 5, 3 al. τὰ φ=constellations; Vett. Val. index II p. 384; PGM 13, 400; Ps 135:7; Jer 4:23): God is πατὴρ τῶν φώτων Js 1:17 (TestAbr B 7 p. 111, 11 [Stone p. 70] φῶς καλούμενον πατὴρ τοῦ φωτός; cp. ApcMos 36; 38); the sun as τὸ φῶς τοῦ κόσμου τούτου J 11:9 (Macrobius, Saturnal. 1, 23, 21 ἥλιε παντοκράτορ, … κόσμου φῶς; cp. Ps.-Demosth. 60, 24). Of the eye as an organ of light (Eur., Cycl. 633 φῶς Κύκλωπος; Ath. 32, 2) Mt 6:23; Lk 11:35.

③ that which is illuminated by light: πᾶν τὸ φανερούμενον φῶς ἐστιν everything that becomes visible is (= stands in the) light Eph 5:14.—CMugler, Dictionnaire historique de la terminologie optique des Grecs ’64.—B. 60. Cp. φέγγος; s. Schmidt, Syn. I 563–98. DELG s.v. φάε. Frisk s.v. φάος. New Docs 1, 98f. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > φῶς
2 φως

    I.

     φώς

    φωτός ὅ только поэт.

    1) муж, мужчина, тж. человек Hom., Trag., Arph.

     φωτῶν γένος Aesch., — род человеческий;

    φῶτες Αἰγεΐδαι Pind. — потомки Эгея;

    δύ΄ οἰκτρὼ φῶτε Eur. — два несчастных человека ( Менелай и Елена)

    2) собир. войско

    (ὅ λεύκασπις φ. Soph.)

    II.

     φῴς

    φῳδός ἥ стяж. = φωΐς См. φωις

    III.

     φῶς

    φωτός τό [стяж. к φάος] тж. pl.

    1) свет, сияние, блеск

    (τοῦ ἡλίου, τῶν ἄστρων τε καὴ σελήνης Plat.; πυρός Eur.; τοῦ λύχνου Plut.)

    τὸ ἡμερινὸν φ. Plat. — дневной свет;

    τὸ φ. παρέχειν τινί Xen. — придать блеск чему-л.

    2) дневной свет, день

     ἔτι φωτὸς ὄντος Plat. — пока еще день, т.е. засветло;

    ἕως ἂν φ. γένηται Plat. — прежде чем рассветет;

    κατὰ φ. Xen. — в течение дня, днем;

    ἅμα τῷ φωτί Polyb. — с рассветом;

    εἰς φ. φαίνεσθαι (ἔρχεσθαι) Soph. или παριέναι Plut. — появляться на свет или обнаруживаться;

    φ. ὁρᾶν Soph. или βλέπειν Eur. — видеть дневной свет, т.е. быть в живых;

    ἐς φ. λέγειν Soph. — говорить ясно, напрямик

    3) солнце

     αἱ τοῦ φωτὸς δύσεις Plut. — закат солнца или запад

    4) огонь

     (τοῦ στρατεύματος Xen.)

    5) глаз

     (τὸ φ. Κύκλωπος Eur.)

    6) окно

     (φῶτα καὴ θύραι Plut.)

Древнегреческо-русский словарь > φως
3 φάος

φάος, φάεος, τό, [dialect] Att. [var] contr. [full] φῶς, φωτός, and resolved [dialect] Ep. [full] φόως (φώωσδε, though read by Ar.Byz. and Aristarch., is to be rejected in Il.16.188); [dialect] Aeol. [full] φάος Sapph.Supp.25.9, but cf. φαυοφόρος:—Hom. uses φάος and φόως, never φῶς; of the oblique cases he uses only dat. sing. φάει and acc. pl. φάεα; dat. pl.

A φαέεσσι Hes.Fr.142.4
, Call. Dian. 211, etc.:— φάος is the only form used by Pi.: Trag. use φάος or φῶς, both in lyr. and dialogue, as metre requires: Com. use φάος in lyr. only, Ar.Eq. 973, Ra. 1529; φῶν is a late acc. in BCH51.380 (Cyme, Hymn to Isis); in Prose φῶς is the only form used in nom. and acc.: gen. φάους X.Cyr.4.2.9
, 26, Oec.9.3, Arist.de An. 429a3; dat. φάει A.Ag. 575
, Ch.62 (lyr.), S.Ph. 415, 1212 (lyr.), etc.: pl., φάη B. 8.28
, Gal.18(2).250, AP7.373 (Thall.); gen. φαέων Arat.90
; dat. φάεσι Call.Dian.71
; in Prose gen. φωτός Pl.R. 518a
, Ax. 365c; dat. φωτί Luc. Musc.Enc.9
, etc. (φῷ E.Fr. 534
); pl., φῶτα IG11(2).203
A33 (Delos, iii B. C.), etc.; gen. φώτων ib.42(1).110.43 (Epid., iv B. C.); dat. φωσί (v. infr. 1.2): ([etym.] φάω) . [ᾰ regularly; but Hom. always has [pron. full] ᾱ metri gr. in φᾱεα; and so dat. pl. φᾱεσι in Call.Dian.71]:—light, esp. daylight, ἤδη φ. ἦεν ἐπὶ χθόνα Od.23.371
; φ. οἴχεθ' ὑπὸ ζόφον 3.335
; κατέδυ λαμπρὸν φ. ἠελίοιο Il.1.605
; Ἠὼς.. Ζηνὶ φόως ἐρέουσα 2.49
; ἀθανάτοισι φόως φέροι Od.5.2
; νὺξ ἀποκρύψει φάος A.Pr.24
; τὸ τοῦ ἡλίου φῶς Pl.R. 515e
; πρὸς τὸ φῶς βλέπειν ibid.; οὐράνιον φῶς, αἰθέρος φῶς, S.Ant. 944 (lyr.), E.Ph. 809 (lyr.); ἡμέρας ἁγνὸν φάος Id.Fr. 443
; ἡμερήσιον φάος A.Ag.23
; τὸ ἡμερινὸν φῶς Pl.R. 508c
; ἐν φάει by daylight, Od.21.429; ἕως ἂν φῶς γένηται till daybreak, Pl.Prt. 311a; ἅμα φάει at daybreak, Plu.Cam.34; ἅμα τῷ φωτί Plb.1.30.10
, al.; ἕως ἔτι φῶς ἐστιν while there is still light, Pl.Phd. 89c; ἔτι φάους ὄντος X.Cyr.4.2.26
; κατὰ φάος νύκτας τε E.Ba. 425
(lyr.); κατὰ φῶς, opp. νύκτωρ, X.Cyr.3.3.25; also, of moon light and starlight, φαέεσσι σελήνης Hes.
l. c., cf. Pi.O.10(11).75, Bion Fr.8.5, etc.; ἀστέρος τηλαυγέστερον Pi.P.3.75
; τὰ φῶτα, sc. sun and moon, Ptol.Tetr.37,38.

b in Poets, freq. in phrases concerning the life of men, ζώει καὶ ὁρᾷ φ. ἠελίοιο Il.18.61
, cf. Od.4.540, etc.; λείπειν φ. ἠελίοιο Hes.Op. 155
, Thgn.569; ἐς φάος οὐκ ἀνίεσκε, ἀκίκεσθε, Hes.Th. 157, 652; ζῇ τε καὶ βλέπει φάος A.Pers. 299
; ὅστις φῶς ὁρᾷ S.OT 375
; ὄντα ἐν φάει Id.Ph. 415
, etc.; Διὸς ἐν φάει E.Hec. 707
(lyr.); πέμψατ' ἔνερθεν ψυχὴν ἐς φῶς, ἀναγαγεῖν εἰς φῶς, A.Pers. 630 (anap.), Ar.Av. 699 (anap.); πρὸς φῶς ἀνελθεῖν S.Ph. 625
; πρὸς φῶς ἄγειν Pl.Prt. 320d
; λείπω φάος Ar.Ach. 1185
(paratrag.); εἰ στερήσομαι τοῦδε τοῦ φωτός Pl.Ax. 365c
: but also εἰς φῶς ἰέναι to come into the light, i.e. into public, S.Ph. 1353; εἰς φῶς λέγειν ib. 581; τὸ φῶς κόσμον παρέχει light (i. e. publicity) is a guarantee for order, X.Ages.9.1.

c simply a day, φῶς ἓν ἡλίου καταρκέσει E.Rh. 447
; νόστιμον βλέπειν φάος, = ἦμαρ, A.Pers. 261: pl., κρισίμων φαέων of critical days, AP11.382.11 (Agath.).

2 the light of a torch, lamp, fire, etc., τίς τοι φάος οἴσει; Od.19.24
, cf. 34,64; φάος πάντεσσι παρέξω 18.317
; φῶς δαίων A.Ch. 863
(anap.); ποιεῖν X.HG6.2.29
; πρὸς φῶς πίνειν to drink by the fire, Id.Cyr.7.5.27; a light, φῶς ἔχων.. ἀφηγεῖτο Id.HG5.1.8
: pl., Plu.Pel.12, Ant.26, etc.; τὰ φ. the illuminations, IG11(2).203A33 (Delos, iii B. C.); μέσοις φωσίν at a moderate fire, Ps.-Democr.Alch.p.46 B., cf. Zos.Alch.pp.147,155 B.

3 the light of the eyes, φάος ὀμμάτων, ὄσσων, Pind.N.10.40, Opp.H.4.525: pl.,
φάεα
eyes, Od.16.15
, 19.417; τίεσκον ἴσον φαέεσσιν ἐμοῖσι Mosch.4.9
; φάη Gal.
l. c.: sg., of the Cyclops' eye, E.Cyc. 633.

4 window, IG42(1).110.43 (Epid., iv B. C.), Plu.2.515b; opening in a machine, Heliod. ap. Orib.49.7.14.

II light, as a metaph. for deliverance, happiness, victory, glory, etc., καὶ τῷ μὲν φάος ἦλθεν Il.17.615
; φόως δ' ἑτάροισιν ἔθηκεν 6.6
; ἐπὴν φάος ἐν νήεσσι θήῃς 16.95
; ἐν χερσὶ φόως 15.741
; [πύλαι] πετασθεῖσαι τεῦξαν φάος 21.538
; φ. ἀρετᾶν Pi.O.4.11
; δώμασιν φάος μέγα A.Pers. 300
, cf. S.Ant. 600 (lyr.), Aj. 709 (lyr.); λαμπρὸν φ. γένους Trag.Adesp.9
; of persons, ἤν πού τι φόως Δαναοῖσι γένωμαι Il.16.39
, cf. 8.282, etc.; esp. in addressing persons, ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν φάος Od.16.23
; ὦ φάος Ἑλλήνων Anacr.124
; Ἀκραγαντίνων φάος Pi.I.2.17
; ὦ φίλτατον φῶς S.El. 1224
, 1354; ὦ μέγιστον Ἕλλησιν φάος E.Hec. 841
; in late Prose, Anon. ap. Suid. s.v. ὦ φῶς: pl., AP7.373 (Thall.).

b of God, ὁ θεὸς φ. ἐστί 1 Ep.Jo.1.5
; φ. καὶ ζωή ἐστιν ὁ θεὸς καὶ πατήρ Corp.Herm.1.21
; of Christ, φ. εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν Ev.Luc.2.32
, etc.

2 with reference to illumination of the mind, τῆς ἀληθείας τὸ φῶς E.IT 1026
; φ. ἐν τῷ φιλοσοφεῖν Plu.2.77d
, cf. 47c; τὸ φ. τὸ ἐν σοί Ev.Matt.6.23
; τὸ φ. τῆς ζωῆς Ev.Jo.8.12
; ἐν τῷ φ. εἶναι 1 Ep.Jo.2.9
; τέκνα φωτός, ὅπλα τοῦ φ., Ep.Eph.5.8, Ep.Rom.13.12.

III the dark ring round the nipple, Poll.2.163.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φάος
4 ηλιος

     ἥλιος

    эп. преимущ. ἠέλιος, дор. ἀέλιος и ἅλιος (ᾱ) ὅ

    1) солнце

     ἡλίου κύκλος Trag., Arst. — солнечный диск;

    ἡλίου βολαί или τόξα Eur. (= ἀκτῖνες) — солнечные стрелы, т.е. лучи;

    ἡλίου θάλπη Aesch., θάλπος Eur. и καύματα Soph. — солнечный зной;

    ἠέλιος ἀνόρουσε Hom. — солнце взошло;

    ἅμ΄ ἠελίῳ ἀνιόντι Diod. — с восходом солнца;

    ἐς ἠέλιον καταδύντα Hom. — до захода солнца;

    δύσετο ἠέλιος Hom. — солнце зашло;

    ἀφ΄ ἡλίου ἀνιόντος μέχρι δυομένου Aeschin. — от восхода солнца до (его) заката;

    ὑπὸ ἡλίου ἑωρᾶσθαι Thuc. — быть освещенным солнцем;

    μικρὸν πρὸ δύντος ἡλίου Xen. — незадолго до захода солнца;

    περὴ ἡλίου ἔκλειψιν Xen. — во время солнечного затмения;

    ὁρᾶν φάος ἠελίοιο Hom. — видеть солнечный свет, т.е. быть в живых, жить;

    ὑπ΄ ἠελίῳ Hom., ὑφ΄ ἡλίῳ Eur., ὑπὸ ἡλίου Thuc., ὑπὸ τὸν ἥλιον Dem. — под солнцем, т.е. на земле, на свете;

    οὐκέτ΄ εἶναι ὑφ΄ ἁλίῳ Eur. — не быть больше в живых

    2) место восхода солнца, восток

    πρὸς ἠῶ τ΄ ἠέλιόν τε Hom., πρὸς ἠῶ τε καὴ ἡλίου ἀνατολάς или πρὸς ἠῶ τε καὴ ἥλιον ἀνατέλλοντα Her. — к востоку, на восток;

    οἱ ἀπὸ ἡλίου ἀνατολέων Αἰθίοπες Her. — восточные эфиопы

    3) дневной путь солнца, т.е. день

     φῶς ἓν ἡλίου Eur. — свет одного дня, т.е. всего лишь один день;

    ἁλίῳ ἀμφ΄ ἑνί Pind. — в течение одного лишь дня;

    ἡλίους δέκα Luc. — десять дней

    4) солнечная жара, зной

    ὁ ἥ. πολύς Luc. — сильная жара;

    οἱ ἥλιοι καὴ τὸ πνῖγος ἐλύπει Thuc. — зной и духота мучили (пленников)

    5) солнечный свет

     (ἐκ τοῦ ἡλίου εἰς τὸ σκότος ἰέναι Arst.; ἐν ἡλίῳ κατακεῖσθαι Plut.)

    6) светлое настроение, ясность

     (τῆς ψυχῆς Plut.)

Древнегреческо-русский словарь > ηλιος
5 ἥλιος

ἥλιος, ὁ, poet. ἠέλιος, u. so immer Hom., außer Od. 8, 271, wie auch die sp. Ep.; dor. ἅλιος u. als nom. pr. (w. m. s.), auch Ἀέλιος (verwandt mit ἕλη, aber auch mit ἠώς), die Sonne, Hom. u. Folgde überall. Vom Aufgehen der Sonne bei Hom. ἀνιέναι, auch ἀνορούειν u. ἀνανεῖσϑαι, andere Dichter ἀνέρχομαι, τέλλω, in Prosa am gew. ἀνίσχειν u. ἀνέχειν; vom Untergehen δῦναι u. δύεσϑαι, Hom. u. A.; poet. ἐπεὶ δὲ φέγγος ἡλίου κατέφϑιτο, Aesch. Pers. 369; ἐς νύκτ' ἀποστείχοντος ἡλίου Suppl. 750; ἐκλείπω, ἔκλειψις, von der Sonnenfinsterniß; die subst. ἀνατολαί, δύσις, φάος, φέγγος, αἴγλη, αὐγαί, σέλας, ἀκτίς, βολαί, s. unter den betreffenden Artikeln; – ὑφ' ἡλίῳ, unter der Sonne, auf der Erde, τῶν ὑφ' ἡλίῳ ἀρίστη Eur. Alc. 151; dah. οὐκέτ' ἔστιν ὑφ' ἁλίῳ, lebt nicht mehr, 396, wie oft bei Hom. ὁρᾶν φάος ἠελίοιο, leben; αἳ γὰρ ὑπ' ἠελίῳ τε καὶ οὐρανῷ – ναιετάουσι πόληες Il. 4, 44; τῶν ὑπὸ τουτονὶ τὸν ἥλιον ἀνϑρώπων Dem. 18, 270; τριῶν τῶν ὑπὸ τὸν ἥλιον μεγίστων ἡγεμονιῶν Plut. Lucull. 30. – Bei Hom. ist πρὸς Ἠῶ τ' Ἠέλιόν τε die gew. Bestimmung der Lichtseite der Erde (Morgen u. Mittag), im Ggstz von πρὸς ζόφον, Il. 12, 239 Od. 9, 26. 13, 240; noch Her. setzt πρὸς ἠῶ τε καὶ ἡλίου ἀνατολάς u. πρὸς ἑσπέρην sich entgegen, 7, 58; – das Tageslicht, der Tag, ἁλίῳ ἀμφ' ἑνί Pind. Ol. 13, 36; φῶς ἓν ἡλίου Eur. Rhes. 447; ἡλίους μ υρίους διελϑών Hel. 658, vgl. El. 654; einzeln auch in Prosa; Sonnenschein, ἥλιος πολύς Luc. nav. 35; ἐν ἡλίῳ κατακεῖσϑαι, in der Sonne liegen, Plut. Alex. 14. – Im plur. Sonnenstrahlen, οἵ τε ἥλιοι τὸ πρῶτον καὶ τὸ πνῖγος ἔτι ἐλύπει Thuc. 7, 87; vgl. Arist. H. A. 8, 7; öfter bei Sp., wie Ael. H. A. 16, 17; D. Per. 40.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > ἥλιος
6 καταρκεω

     καταρκέω

     κατ-αρκέω

    быть вполне достаточным

     χώρη οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα Her. — ни один край не является вполне самодовлеющим;

    ἐμοὴ φῶς ἓν ἡλίου καταρκέσει Eur. — мне хватит одного дня;

    καταρκεῖ impers. Soph. — достаточно

Древнегреческо-русский словарь > καταρκεω
7 καταρκέω

καταρκ-έω,

A to be fully sufficient, Χώρη οὐδεμία καταρκέει πάντα ἑωυτῇ παρέχουσα Hdt.1.32
; ἐμοὶ δὲ φῶς ἓν ἡλίου καταρκέσει E.Rh. 447
; πρὸς τὰς παρασκευάς Jul.Or.1.29c
: impers., it is enough, καταρκεῖ τοῦδε κεκλῆσθαι πατρός S.Fr.86
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > καταρκέω
8 ἐλαττόω

ἐλαττόω (fr. ἐλαχύς via ἐλάσσων) fut. ἐλαττώσω LXX; 1 aor. ἠλάττωσα. Pass. ἐλαττωθήσομαι LXX; aor. ἠλαττώθην LXX; pf. ptc. ἠλαττωμένος (Thu.+; ins, pap, LXX; TestSol 18:11 PL; TestLevi 18:9; EpArist, Philo, Joseph., Just., Tat.; Ath., R. 58, 27; the pass. predominates, s. 2 and 3 below)

① to cause to be lower in status, make lower, inferior (Jos., C. Ap. 2, 202) τινά someone, παρά w. acc. shows the pers. or thing in comparison w. whom, or w. what, the subj. is made inferior (cp. for grammar PTebt 19, 11 [114 B.C.] σὺ δὲ ὀρθῶς ποιήσεις τὸ προσάγγελμα μὴ ἐλαττώσας παρὰ τὸ πρῶτον=you will do right in not diminishing the report relative to the first) Hb 2:7, 9 (both Ps 8:6).

② to be in possession of less relative to another, be worse off, be in need, pass. (1 Km 2:5; 21:15; 2 Km 3:29; Ps 33:11 al.) 2 Cor 12:13 v.l.; Dg 10:6.

③ to become less important, diminish, become less, pass. intr. sense (Peripl. Eryth. c. 45; Philo, Leg. All. 2, 3, Virt. 46, Gig. 27, Aet. M. 65; 120; Jos., Ant. 7, 31. Of persons: Thu. 4, 59, 2; OGI 139, 10 [II B.C.]; PTebt 382, 13 [I B.C.]; TestLevi 18:9 ὁ Ἰσραήλ) J 3:30 (opp. αὐξάνω q.v.; perh. the diminution of light is spec. in mind here: Cass. Dio 45, 17: τὸ φῶς τοῦ ἡλίου ἐλαττοῦσθαί τε καὶ σβέννυσθαι ἐδόκει).—M-M. Spicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἐλαττόω
9 φωτίζω

φωτίζω fut. φωτίσω (1 Cor 4:5; Rv 22:5) and φωτιῶ (Rv 22:5 v.l.; TestLevi 4:3; s.Thackeray 228f); 1 aor. ἐφώτισα. Pass.: 1 fut. 3 sg. pl. φωτισθήσεται,-σονται; 1 aor. ἐφωτίσθην; pf. ptc. πεφωτισμένος (cp. φῶς; Aristot.+; ins, pap, LXX; En 5:8; Test12Patr; ParJer 9:3; Philo, Joseph., Just.; Mel., P. 35, 243 al.)

① intr. (Aristot.; Theophr.; Plut., Num. 4, 9; 8, 2; Sir 42:16; Philo, Dec. 49) to function as a source of light, to shine, of God (Ps 75:5) ἐπί τινα upon someone Rv 22:5.

② trans. to cause to be illumined, give light to, light (up), illuminate (Aristarch. Sam. [III B.C.] p. 358, 20 al.; Diod S 3, 48, 4 of the sun ἀκτῖσι τὸν κόσμον; Galen XIX p. 174 K.; PGM 3, 152; 4, 2345; IDefixWünsch 4, 14; 2 Esdr 19:12, 19 τὴν ὁδόν) τινά someone Lk 11:36; Rv 22:5 v.l.; τὴν πόλιν Rv 21:23. Pass. (Anaximander, Vorsokr. 12 A 1 [in Diog. L. 2, 1] ἀπὸ ἡλίου; Plut., Mor. 1120e; Diog. L. 7, 144 the whole earth ὑπʼ αὐτοῦ [the sun] φωτίζεσθαι) 18:1.

③ trans. to make known in reference to the inner life or transcendent matters and thus enlighten, enlighten, give light to, shed light upon (φῶς 2; 3) fig. ext. of 2

ⓐ in imagery of the heavenly light that is granted the ‘enlightened one’ (cp. the prayer PGM 4, 990, that calls upon the μέγιστος θεός as τὸν τὰ πάντα φωτίζοντα καὶ διαυγάζοντα τῇ ἰδίᾳ δυνάμει τὸν σύμπαντα κόσμον; Herm. Wr. 1, 32 the inspired one prays to a deity for δύναμις and χάρις: ἵνα φωτίσω τοὺς ἐν ἀγνοίᾳ. S. also 13, 18; 19 τὸ πᾶν τὸ ἐν ἡμῖν σῷζε ζωή, φώτιζε φῶς, πνευμάτιζε θεέ; Philo, Fuga 139 and TestBenj 6:4 τ. ψυχήν; Sextus 97; ViHab 14 [p. 87, 6 Sch.].—GAnrich, Das antike Mysterienwesen 1894, 125f; GWobbermin, Religionsgesch. Studien 1896, 155ff; Rtzst., Mysterienrel. 3, 1927, 44; 264; 292); τὸ φῶς τὸ ἀληθινὸν (i.e. Christ, the heavenly Redeemer) φωτίζει πάντα ἄνθρωπον J 1:9 (s. Hdb. ad loc. and s.v. φῶς 1bα.—For the combination w. φῶς: ParJer 9:3; Cleom. [II A.D.] 2, 4 p. 188, 18 τὸ φῶς τὸ φωτίζον αὐτόν; Proclus on Pla., Cratyl. p. 103, 28 Pasqu.); φωτίσαι πάντας τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου to enlighten everyone about God’s private/mysterious plan Eph 3:9 (perh. in the sense ‘instruct’, cp. 4 Km 17:27f). God is implored to grant πεφωτισμένους τοὺς ὀφθαλμοὺς τῆς καρδίας enlightened in the eyes of (your) heart = … your inward sight 1:18 (φωτίζειν ὀφθαλμούς: 2 Esdr 9:8; Ps 18:9; Bar 1:12). The Roman Christian community is πεφωτισμένη ἐν θελήματι (i.e. of God) IRo ins (cp. Just., D. 122, 3 ἐθνῶν πεφωτισμένων). οἱ ἅπαξ φωτισθέντες Hb 6:4; cp. 10:32.

ⓑ bring to light, reveal τὶ someth. (Polyb. 22, 5, 10; Epict. 1, 4, 31 τὴν ἀλήθειαν; Plut., Mor. 902c; Jos., Ant. 8, 143 the hidden mng. of a riddle; pass., Lucian, Calum. 32; Mel., P. 41, 285 τὸ εὐαγγέλιον) τὰ κρυπτὰ τοῦ σκότους that which is hidden in the dark 1 Cor 4:5. φ. ζωὴν καὶ ἀφθαρσίαν διὰ τοῦ εὐαγγελίου bring life and immortality to light through the gospel 2 Ti 1:10. Abs., foll. by indir. question φωτίσαι τίς ἡ οἰκονομία τοῦ μυστηρίου to make clear what (God’s) mysterious plan is Eph 3:9 v.l.—DELG s.v. φάε C. M-M. EDNT. TW. Spicq. Sv.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > φωτίζω
10 ἥλιος

ἥλιος, ου, ὁ (Hom.+; loanw. in rabb.) the sun (with and without art.: B-D-F §253, 1; PBerl 11710, 4 w. art. [Otero p. 84 no. 4]; pl. TestAbr A 7 p. 84, 4 [Stone p. 16]) Mt 13:43; 17:2 (cp. OdeSol 11:13); Lk 21:25; Ac 2:20 (Jo 3:4); 26:13; 27:20; 1 Cor 15:41; Rv 1:16; 6:12; 8:12; 10:1; 12:1 (cp. Athena associated w. the sun: Ptocheia or Odysseus in Disguise at Troy—PKöln VI, 245 [=ASP 31] ’91, 41–44; sim. Isis lines 13–16 of the poem; cp. IMaronIsis 9 [ὅτ]αν οἷ ἔβλεψα τὸν ἥλιον [corrected restoration of ed. pr.]=whenever, with what [eyes] I have seen the sun); 16:8; 19:17; 21:23; 1 Cl 20:3; B 5:10; 15:5; Dg 7:2; IEph 19:2; Hm 12, 4, 1 (addition cod. A); Hs 9, 2, 2; 9, 17, 4; 9, 21, 1; 3. ἥλ.=heat of the sun (Polyaenus 8, 10, 3; Is 49:10; Jon 4:8b) Rv 7:16; = light of the sun Ac 13:11 (cp. Diod S 10, 20, 3 ἐφορᾶν τὸν ἥλιον; 18, 27, 2; Maximus Tyr. 27, 3d ἥλιος for ἐξ ἡλίου αὐγή; Ps 57:9; Jos., Ant. 16, 204 τ. ἥλιον βλέπ.; Ath. 17, 2 ἐν ἡλίῳ). ἀνατέλλειν (cp. ἀνατέλλω 1 and 2) Mt 5:45; 13:6; Mk 4:6; 16:2; Js 1:11. λάμπειν GPt 6:22. ἐκλάμπειν shine forth Hv 4, 1, 6. ἐπικαίειν Hs 9, 1, 6. δύνειν (q.v.) Mk 1:32; Lk 4:40; GPt 2:5; 5:15. ἐπιδύειν Eph 4:26. σκοτίζεσθαι be darkened Mt 24:29; Mk 13:24; Lk 23:45 v.l. σκοτοῦσθαι Rv 9:2. ἐκλείπειν be in eclipse (Ps.-Lucian, Philopatris 24) Lk 23:45. ἀνατολὴ ἡλίου east (ἀνατολή 2a) Rv 7:2; 16:12. φῶς ἡλίου sunlight (Lycurgus the orator, Fgm. 77; Ael. Aristid. 45, 29 K.; Just., D. 128, 24) 22:5. πρὸ ἡλίου κ. σελήνης before the creation of sun and moon 2 Cl 14:1. ὁ τοῦ ἡλίου βωμός the altar of the sun or of Helios 1 Cl 25:4 (ἥλ. as a deity: Dio Chrys. 3, 73; Maximus Tyr. 19, 3d [Pythag.]; Jos., C. Ap. 2, 265; Ar. 6, 1ff; Ath. 28, 4).—FBoll, D. Sonne im Glauben u. in d. Weltanschauung d. alten Völker 1922; KSchauenburg, Helios ’55; GHalsberghe, The Cult of Sol Invictus ’72.—B. 54. DELG. LfgrE 894 (lit.). DDD s.v. Helios. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἥλιος
11 προάγω

προάγω [ᾰ], [tense] fut. - άξω: [tense] pf. [voice] Act.

A προῆχα D.19.18
, 25.8, Paus.3.11.10 :—[voice] Med., v. infr.: [tense] pf. [voice] Pass. in med. sense, v. infr. 1.7 :— lead forward or onward, μιν ἐς τὰ οἰκία Hdt.3.148
, etc.; escort on their way, Id.8.132; τοὺς πεζοὺς οὐ πολλὴν ὁδόν X.Cyr.3.3.23
:—[voice] Pass., to be led on, προαγομένης τῆς πόλεως ἐπὶ συμφοράς And.2.9
.

2 carry on, αἱμασιάν D.55.27
; produce, Plot.3.7.6 :—[voice] Pass., [τάξις] εἰς ὀξὺ προηγμένη brought to a point, Arr.Tact.16.8.

b bring on in age, etc., προῆγεν αὐτὸν ὁ χρόνος εἰς ὥραν X.Cyr.1.4.4
:—[voice] Pass., ἐπὶ πλείω προῆκται τῆς κατ' ἰητρικὴν ἐπιμελείας belong to more advanced medical study, Hp.Medic.13.

c increase, raise a dose, ἐπὶ ἓξ κοτύλας Ruf.Fr.68
(v.l. προς-).

3 bring forward, νεκρόν εἰς τὸ φανερόν, τι εἰς τὸ πρόσθεν, Pl.Lg. 960a, Plt. 262c; τὴν φύσιν εἰς φῶς πᾶσιν Id.Ep. 341d
; βουλὴν ἀπόρρητον εἰς φῶς ἡλίου Plu.2.552d
; οἱ προαγαγόντες εἰς φῶς, = οἱ γονεῖς, Poll.3.8, cf. Hld.7.23; call up an apparition, Thessal. in Cat.Cod.Astr.8(3).137.

b bring before a tribunal, SIG 826G 22 (ii B.C., [voice] Pass.); π. δάνειον POxy.1562.14
(iii A.D.).

4 lead on, induce, persuade, δόλῳτινὰς π. Hdt.9.90
; ὡς ἡχρεία προάγει Th.3.59
: with inf. added, κινδυνεύειν τινὰ π. ib.45; ἐγὼ προήγαγον ὑμᾶς ἄξια τῶν προγόνων φρονεῖν D.18.206
: with Preps., π. θυμὸν ἐς ἀμπλακίην Thgn. 386
(nisi leg. παράγει) ; τινὰς ἐς λόγους Pl.Ti. 22a
; εἰς μῖσος X.HG 3.5.2
; τὰς συγγενείας εἰς ἔχθραν, εἰς ἄνοιαν τὴν πόλιν, Isoc.4.174, 8.121; εἰς ὀργὴν ἢ φθόνον ἢ ἔλεον Arist.Rh. 1354a25
; εἰς γέλωτα ib. 1415a37; τινὰ ἐπ' ἀρετήν, opp. προτρέψασθαι, X.Mem.1.4.1; πάντας ἐκ.. πολέμων ἐπὶ τὴν ὁμόνοιαν Isoc.5.141
; πρὸς.. κακίας ὑπερβολήν D. 20.36
; ἐμαυτὸν εἰς ἀπέχθειαν Id.23.1
:—[voice] Med., ἐς γέλωτα προαγαγέσθαι τινά move one to laughter, Hdt.2.121.
δ'; τὴν ὑγρότητα αὐτῶν τοῦ ἤθους εἰς ἔλεον Lycurg.33
; προαξόμεθ'.. εἰς ἀνάγκην D.5.14
: c.inf., τοῦτο πολεμίους προάγεται ἁμαρτάνειν X.Eq.Mag.5.15
, cf. Aeschin.3.117, Arist.Pol. 1270b2:—freq. in [voice] Pass., προαχθέντας εἰς φιλοποσίαν X. Mem.1.2.22
; εἰς τοῦτ' ὀργῆς προήχθησαν ὥστε.. Isoc.20.8
: c. inf., οὐ γὰρ ἔγωγε προαχθείην ἂν εἰπεῖν D.21.79
, cf. 18.269, Arist.Ph. 194a31; προάγεται λαλεῖν Men.164
; πολλὰ προηγμένον πρᾶξαι D.5.23
, etc.

5 carry forward, advance, π. τὴν πόλιν lead it on to power, Th.6.18, D.19.18; π. αὐτὴν (sc. τὴν ἀρχὴν) ἐς τόδε Th.1.75
, cf. Arist. Pol. 1274a10; λόγοισι προάγει.., ἔργοισι δ' οὐδὲ κινεῖ Cratin.300
; οὕτω μέχρι πόρρω προήγαγον [τὴν ἔχθραν] carried it so far, D.18.163; π. [τὰ πράγματα] ἐπὶ τὸ βέλτιον Id.Prooem.38
, etc.; τὴν πραγματείαν π. εἰς τὸ πρόσθεν promote the study, Aristox.Fr.Hist.81; [ τὰ μαθήματα] Arist.Metaph. 985b24; τὰς τέχνας Id.SE 183b29
, cf. Po. 1449a13; π. καὶ διαρθρῶσαι τὰ καλῶς ἔχοντα τῇ περιγραφῇ carry on and complete.., Id.EN 1098a22, cf. Pol. 1282b35:—[voice] Med., ἐς τοῦτο [τὰ Περσέων πρήγματα] προηγάγοντο Hdt.7.50
:—[voice] Pass., increase, become rife, D.19.266.

b of persons, promote or prefer to honour, δᾶμος εἰς ἀριστοκρατίαν ἄνδρας αἰ προάγοι καλῶς Isyll.3
, cf. Plb.12.13.6, etc.; τινὰς εἰς δόξαν, ἐφ' ἡγεμονίας, Plu.Them.7, Galb.20, etc.; ἐπὶ μέγα προαχθῆναι Luc.Alex.55
.

c prefer in the way of choice, esp. in [voice] Pass., αἱ προηγμέναι φυλαί J.AJ4.8.44
: προηγμένος distinguished, outstanding, ὥρα Philostr.
Jun.Im.Praef.

6 in Stoic Philos., of things neither good nor bad but promoted or advanced above the zero point of indifference, προηγμένον.. ὃ ἀδιάφορον <ὂν> ἐκλεγόμεθα Zeno Stoic.1.48
, cf. Aristo ib.83, Chrysipp.ib.3.28, etc.; cf. ἀποπροάγω.

7 in [tense] pf. [voice] Pass. with med. sense, οὕτω προῆκται τοὺς παῖδας ὥστε.. has had them brought up in such a way that.., D.54.23: also in pass. sense, ἐπιεικῶς τοῖς ἔθεσι προηγμένοι Arist. EN 1180a8
.

8 pronounce a discourse, κατὰ θεωρίαν π. πάντα Philostr.VS2.9.3
; αἱ κατὰ σχῆμα προηγμέναι τῶν ὑποθέσεων ib.2.4.2.

II intr., lead the way, go before, πρόαγε δή Pl.Phdr. 227c
; σοῦ προάγοντος ἐγὼ ἐφεσπόμην Id.Phd. 90b
, cf. X.An.6.5.6, etc.: with acc. added, προῆγε πολὺ πάντας dub. in J.BJ6.1.6 (leg. πάντων): of a commander, lead an advance, push forward, Plb.2.65.1,3.35.1, etc.

2 metaph., ὁ προάγων λόγος the preceding discourse, Pl.Lg. 719a; αἱ π. γραφαί J.AJ19.6.2
; ὁ π. μήν PSI5.450.59
(ii A.D.).

3 go on, advance, ἐπὶ πολὺ προάγει τῇ τε βίᾳ καὶ τῇ ὠμότητι Decr. ap. D.18.181; ἐκ τῶν ἀσαφεστ έρων ἐπὶ τὰ σαφέστερα Arist.Ph. 184a19
; πόρρω π. ὕβρεως Clearch.6
( τὸ ἔργον προῆγε ([etym.] ν) is v.l. for προσῆγε in Hdt.9.92); πᾶς ὁ προάγων καὶ μὴ μένων ἐν τῇ διδαχῇ 2 Ep.Jo.9
: of Time, τῆς ἡμέρας ἤδη προαγούσης Plb.18.8.1
; reach, attain to, εἰς τὰς ὀκτὼ μυριάδας Phld.Ind.Sto. 32
.

4 excel, τινος Dsc.1.71 (v.l. προέχει) ; ἀρχαιότητι J.Ap.2.15
.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προάγω
12 λάμπω

λάμπω fut. λάμψω; 1 aor. ἔλαμψα (Hom.+; LXX, En, TestSol; TestAbr B 7 p. 111, 10f [Stone p. 70]; Test12Patr; SyrBar 12:2 [?]; GrBar, Joseph., SibOr; Christian ins in OGI 610, 1f [VI A.D.] φῶς σωτήριον ἔλαμψεν ὅπου σκότος ἐκάλυπτεν; Just.) to emit rays of light, shine (Jos., Ant. 3, 218 of precious stones) of a lamp Mt 5:15; of lightning flash Lk 17:24.—Shine out, shine forth, gleam (Chariton 1, 9, 5 of a gleaming sword; Jos., Ant. 5, 284) light Ac 12:7; a star (cp. IAndrosIsis [I B.C.] 23; Bar 3:34; SibOr 3, 334 ἀστὴρ λάμψει) IEph 19:2; sun (Archilochus [VII B.C.] 74, 4 Diehl²; SyrBar 12:2 ἀκτίνες τοῦ ἡλίου λάμπουσιν; GrBar 7:5 λάμψαι τὸν ἥλιον; 9:8) GPt 6:22. Of the face of the transfigured Jesus ὡς ὁ ἥλιος (cp. EpJer 66; En 14:18; 106:2; TestLevi 18:4; difft., but of a pers. SEG XXVIII, 1251, 2 [III or IV A.D.]) Mt 17:2. Of the light that shone forth at creation by God’s command 2 Cor 4:6a. Of an angel ὁ λάμπων καὶ φαίνων AcPl Ha 3, 36.—In transf. sense w. φῶς (cp. Pr 4:18; Tob 13:13 S; Is 9:1) shine λαμψάτω τ. φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τ. ἀνθρώπων Mt 5:16 (cp. SEG above). Of God, prob. shine forth θεὸς … ὅς ἔλαμψεν ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν God, who has shone in our hearts 2 Cor 4:6b (perh. reflect, as PGM 13, 770 of the heavenly eyes of a divinity λάμποντες ἐν ταῖς κόραις τ. ἀνθρώπων. GMacRae, Anti-Dualist Polemic in 2 Cor 4:6? TU 102, ’68, 420–31).—DELG. New Docs 3, 49f. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > λάμπω
13 λαμπρός

λαμπρός ( λάμπω), 11 leuchtend, glänzend, Hom. meist vom Glanz der Himmelskörper, λ. φάος ἠελίοιο, Il. 1, 650, ἀστήρ, 4, 77, u. des Erzes, φάλοι, κόρυϑες, 13, 132. 17, 269; so Pind. φέγγος, ἀκτῖ. νες, P. 8, 101. 4, 198; ἡλίου κύκλος, Aesch. Pers. 496, wie Soph. Ant. 412; λαμπρὸν ἡλίου σέλας El. 17; auch στεροπή, Ai. 250; übertr., τὸ λαμπρὸν φῶς ἀποσβεννὺς γένους frg. 497; auch in Prosa, πρὶν ἡμέραν λαμπρὰν γίνεσϑαι D. Hal. 3, 27; ἦν σελήνη λαμπρά, heller Mondschein, Thuc. 7, 44; – αἰϑήρ, Eur. Or. 1087; vgl. Ar. Nub. 269; – κάλλος, strahlende Schönheit, Plat. Phaedr. 250 b; vom Auge, ὄμμα, Eur. Hec. 1045; Soph. O. R. 1483. – Von allen glänzenden Farben, besonders = weiß, rein, χιτὼν λαμπρὸς ἦν ἠέλιος ὥς Od. 19, 234; bei Pol. 10, 4, 5 von der toga candida; von prächtigen Kleidern, ἐβουλόμην σε ὡς λαμπρότατον φανῆναι Xen. Cyr. 2, 4, 5. – Auch von der Stimme, helltönend, laut, Poll. 2, 116; λαμπρὰ κηρύσσειν, Eur. Heracl. 864; λαμπρᾷ τῇ φωνῇ, Dem. 19, 199; φώνημα λαμπρότατον, Luc. Alex. 3; übertr., hell, einleuchtend, λαμπρὰ μαρτύρια παρῆν Aesch. Eum. 764, wie λαμπρῶς κοὐδὲν αἰνικτηρίως Prom. 835; λαμπρὰ συμβαίνει, glänzend trifft es ein, Tr. 1164; so kann man auch fassen γεγενημένης τῆς νίκης λαμπρᾶς ἤδη, da der Sieg entschieden war, Thuc. 7, 55. – 2) rein u. unvermischt, vom Wasser, klar, βορβόρῳ ϑ' ὕδωρ λαμπρὸν μιαίνων Aesch. Eum. 695; τῶν λαμπρῶν καὶ ψυχρῶν ὑδάτων Xen. Hell. 5, 3, 19; dah. kräftig, frisch, ἄνεμος, Her. 2, 96; vgl. Plut. Them. 14; Pol. 1, 44, 3. 60, 6; ἀνέμου λαμπρὸν καταπνέοντος Plut. conj. praec. 413, was Einige trans, hell machend, die Luft reinigend od. die Wolken verjagend erkl., unrichtig. Dahin kann man auch rechnen μάχη λαμπρά, heftige Schlacht, Pol. 10, 12, 15, vgl. 16, 5, 7, κίνδυνος λαμπρότερος, 1, 45, 9. – 3) oft von Menschen, theils = durch Thatenglanz hervorleuchtend, berühmt, angesehen, ἐν Ἀϑήνῃσι, ἐν πολέμοις, Her. 6, 125. 7, 154; οὐ γὰρ λόγοισι τὸν βίον σπουδάζομεν λαμπρὸν ποιεῖσϑαι Soph. O. C. 1146; Παυσανίαν καὶ Θεμιστοκλέα, λαμπροτάτους γενομένους τῶν καϑ' ἑαυτούς Thuc. 1, 138; ἐν τοῖς κινδύνοις Pol. 24, 1, 6; – theils durch Aufwand od. Lebensweise, prachtliebend, freigebig, splendid, ἐν ταῖς λειτουργίαις Isocr. 3, 56; ὁμολογῶ Μειδίαν ἁπάντων τῶν ἐν τῇ πόλει λαμπρότατον γεγενῆσϑαι Dem. 21, 153; Plat. Hipp. min. 368 d; πρὸς τὰ χρήματα Plut. Philop. 15. Auch τῶν διϑυράμβων τὰ λαμπρά, prunkvoll, Ar. Av. 1388, vgl. Plut. 144; ἔπη Soph. O. C. 725. Aehnl. οὐκ ἐν λόγοις ἦν λαμπρὸς ἀλλ' ἐν ἀσπίδι – δεινὸς σοφιστής Eur. Suppl. 902. – Adv. λαμπρῶς, glänzend, prächtig, ὡς εὐκοσμότατα καὶ λαμπρότατα προςελϑεῖν, Xen. Cyr. 2, 4, 1; – heftig (s. oben 2), ἐπικείμενοι Thuc. 7, 71; λαμπρῶς ἐχρήσαντο τοῖς χρήμασι Pol. 4, 57, 10.

Griechisch-deutsches Handwörterbuch > λαμπρός
14 πρός

πρός, Prep., expressing direction,

A on the side of, in the direction of, hence c. gen., dat., and acc., from, at, to: [dialect] Ep. also [full] προτί and [full] ποτί, in Hom. usually c. acc., more rarely c. dat., and each only once c. gen., Il.11.831, 22.198:—dialectal forms: [dialect] Dor.[full] ποτί (q. v.) and [full] ποί, but Cret. [full] πορτί Leg.Gort.5.44, etc., Argive [full] προτ( [full] ί) Schwyzer 84.3 (found at Tylisus, V B.C.), restored in Mnemos.57.208(Argos, vi B.C.), and in Alcm.30; Arc., Cypr. [full] πός SIG306.11 (Tegea, iv B.C.), Inscr.Cypr. 135.19H., also sts. in Asia Minor in compds., v. ποσάγω, ποσφέρω; [dialect] Aeol. [full] πρός Sapph.69 ([etym.] προς-), 109, Alc.20 (s. v.l.); [full] πρές Jo.Gramm. Comp.3.10; Pamphylian περτ ([etym.] ί) Schwyzer 686.7, 686a4. (With [full] προτί, [full] πρός cf. Skt. práti 'towards, near to, against, back, etc.', Slav. protiv[ucaron], Lett. pret 'against', Lat. pretium: [full] ποτί (q. v.) and [full] πός are not cogn.) A. WITH GEN., πρός refers to that from which something comes:

I of Place, from, ἵκετο ἠὲ π. ἠοίων ἦ ἑσπερίων ἀνθρώπων Od. 8.29
; τὸν π. Σάρδεων ἤλεκτρον S.Ant. 1037
(v.l.).

2 on the side of, towards, νήσοισι πρὸς Ἤλιδος towards Elis, Od.21.347; π. ἁλός, π. Θύμβρης, Il.10.428, 430; εἶναι π. θαλάσσης Hdt.2.154
; ἱδρῦσθαι π. τοῦ Ἑλλησπόντου Id.8.120
; ἐστρατοπεδεύοντο π. Ὀλύνθου Th.1.62
, etc.; φυλακαὶ π. Αἰθιόπων, π. Ἀραβίων, π. Διβύης, on the frontier towards the Ethiopians, etc., Hdt.2.30: freq. with words denoting the points of the compass, δύω θύραι εἰσίν, αἱ μὲν π. βορέαο, αἱ δ' αὖ π. νότου one on the north side, the other on the south side, Od.13.110; οἰκέουσι π. νότου ἀνέμου Hdt.3.101
; π. ἄρκτου τε καὶ βορέω ἀνέμου κατοικημένοι ib. 102; π. μεσαμβρίης ib. 107; π. τοῦ Τμώλου τετραμμένον τῆς πόλιος (in such phrases the acc. is more common) Id.1.84; π. Πλαταιῶν Th. 3.21
; π. Νεμέας Id.5.59
; ἀπὸ τῆσδε τῆς ὁδοῦ τὸ π. τοῦ λιμένος ἅπαν everything on the harbour- ward side of this road, IG12.892: combined with π. c. acc., π. ἠῶ τε καὶ τοῦ Τανάϊδος Hdt.4.122
; τὸν μέν π. βορέω ἑστεῶτα, τὸν δὲ π. νότον Id.2.121
, cf. 4.17.

3 before, in presence of, μάρτυροι ἔστων π. τε θεῶν μακάρων π. τε θνητῶν ἀνθρώπων Il.1.339
; οὐδ' ἐπιορκήσω π. δαίμονος 19.188
; ποίτοῦ Ἀπόλλωνος .. ὑπίσχομαι prob. in IG22.1126.7 (Amphict. Delph., iv B. C.); ὑποσχομένους πρὸς τοῦ Διός ib.1237.16: hence,

b in the eyes of, ἄδικον οὐδὲν οὔτε π. θεῶν οὔτε π. ἀνθρώπων Th.1.71
, cf. X.An.1.6.6, etc.; ὅσιος π. θεῶν Lex ap.And.1.97; κατειπάτω.. ἁγνῶς π. τοῦ θεοῦ if he wishes to be pure in the sight of the god, SIG986.9, cf. 17 (Chios, v/iv B. C.); ὁ γὰρ καιρὸς π. ἀνθρώπων βραχὺ μέτρον ἔχει Pi.P.4.286
.

4 in supplication or adjuration, before, and so, in the name of, σε.. γουνάζομαι.. π. τ' ἀλόχου καὶ πατρός Od.11.67
; π. θεῶν πατρῴων S.Ant. 839
(lyr.), etc.; ἱκετεύω, ἀντιβολῶ π. παίδων, π. γυναικῶν, etc., D.28.20, etc.: the verb is freq. omitted with π. θεῶν or τῶν θεῶν, E.Hec. 551, S.OT 1037, Ar.V. 760; π. τοῦ Διός Id.Av. 130
: less freq. with other words, π. τῆς ἑστίας E.Fr.953.39
; π. Χαρίτων Luc.Hist.Conscr.14
; μὴ π. γενείου S.El. 1208
; μὴ π. ξενίας τᾶς σᾶς Id.OC 515
(lyr.): sts. in questions, π. θεῶν, τίς οὕτως εὐήθης ἐστίν; in heaven's name, D.1.15; π. τῆς Ἀθηνᾶς.. ; Din.1.45
; ἆρ' οὖν, ὦ π. Διός,.. ; Pl.R. 459a
, cf. Ap. 26e: sts. in Trag. with the pron. σε between prep. and case, π. νύν σε πατρὸς π. τε μητρός.. ἱκνοῦμαι S.Ph. 468
; μὴ π. σε γονάτων E.Med. 324
.

5 of origin or descent, from, on the side of, γένος ἐξ Ἁλικαρνησσοῦ τὰ π. πατρός by the father's side, Hdt.7.99; Ἀθηναῖον.. καὶ τὰ π. πατρὸς καὶ τὰ π. μητρός D.57.17
, cf. Isoc.3.42, SIG1015.7 (Halic.); πρόγονοι ἢ π. ἀνδρῶν ἢ γυναικῶν in the male or female line, Pl.Tht. 173d; ὁ πατὴρ π. μὲν ἀνδρῶν ἦν τῶν Εὐπατριδῶν Isoc.16.25
; οἱ συγγενεῖς τοῦ πατρὸς καὶ π. ἀνδρῶν καὶ π. γυναικῶν D.57.23
; οἱ π. αἵματος blood-relations, S.Aj. 1305; ἢ φίλων τις ἢ π. αἵματος φύσιν Id.El. 1125
.

II of effects proceeding from what cause soever:

1 from, at the hand of, with Verbs of having, receiving, etc., ὡς ἂν.. τιμὴν καὶ κῦδος ἄρηαι π. πάντων Δαναῶν Il.16.85
, cf. 1.160, etc.; τιμὴν π. Ζηνὸς ἔχοντες Od.11.302
; δίδοι οἱ.. χάριν ποτ' ἀστῶν καὶ ποτὶ ξείνων Pi.O.7.90
; ἄνθεα τιμῆς πρὸς θνητῶν ἀνελέσθαι Emp.4.7
; φυλακῆς π. δήμου κυρῆσαι Hdt.1.59
; τυχεῖν τινος π. θεῶν A.Th. 550
, cf. S.Aj. 527; λαχὼν π. δαιμόνων ὄλβον Pi.N.9.45
; κακόν τι π. θεῶν ἢ π. ἀνθρώπων λαβεῖν Hdt.2.139
, etc.; μανθάνειν π. ἀστῶν S.OC13
: with passive Verbs, προτὶ Ἀχιλλῆος δεδιδάχθαι to have been taught by.., Il.11.831, cf. S.OT 357; ἄριστα πεποίηται.. πρὸς Τρώων Il.6.57
; αἴσχε' ἀκούω π. Τρώων ib. 525, cf. Heraclit.79; ταῦτα.. π. τούτου κλύειν S.OT 429
; οὐ λέγεται π. οὐδαμῶν Hdt.1.47
; ἀτιμάζεσθαι, τετιμῆσθαι π. τινῶν, ib.61,2.75; also λόγου οὐδενὸς γίνεσθαι π. τινῶν Id.1.120
; παθεῖν τι π. τινός at the hand of, ib.73; π. ἀλλήλοιν θανεῖν E. Ph. 1269
, cf. S.OT 1237; π. τῆς τύχης ὄλωλεν ib. 949; τὸ ποιεύμενον π. τῶν Λακεδαιμονίων Hdt.7.209
; αἰτηθέντες π. τινὸς χρήματα Id.8.111
; ἱμέρου βέλει π. σοῦ τέθαλπται A.Pr. 650
: with an Adj. or Subst., τιμήεσσα π. πόσιος Od.18.162
; ἐπίφθονος π. τῶν πλεόνων ἀνθρώπων Hdt.7.139
; ἔρημος π. φίλων S.Ant. 919
; ἀπαθὴς π. ἀστῶν Pi.P.4.297
; πειθὼ π. τινός S.El. 562
; π. Τρώων.. κλέος εἶναι Il.22.514
; ἄρκεσις π. ἀνδρός, δόξα π. ἀνθρώπων, S.OC73, E.Heracl. 624 (lyr.); ἐλίπετο ἀθάνατον μνήμην π. Ἑλλησποντίων Hdt.4.144
: with an Adv., οἶμαι γὰρ ἂν οὐκ ἀχαρίστως μοι ἔχειν οὔτε π. ὑμῶν οὔτε π. τῆς Ἑλλάδος I shall meet with no ingratitude at your hands, X.An.2.3.18, cf. Pl.R. 463d.

2 of things, π. τίνος ποτ' αἰτίας [τέθνηκεν]; from of by what cause? S.OT 1236; π. ἀμπλακημάτων by or by reason of.., Id.Ant.51.

III of dependence or close connexion: hence,

1 dependent on one, under one's protection, π. Διός εἰσι ξεῖνοί τε πτωχοί τε Od.6.207
,14.57; δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας π. Διὸς εἰρύαται by commission from him, Il.1.239; π. ἄλλης ἱστὸν ὑφαίνοις at the bidding of another, 6.456.

2 on one's side, in one's favour, Hdt.1.75, 124, S.OT 1434, Tr. 479, etc.; π. τῶν ἐχόντων.. τὸν νόμον τίθης E.Alc. 57
.

IV of that which is derivable from: hence, agreeable to, becoming, like, τὰ τοιαῦτα ἔργα οὐ π. τοῦ ἅπαντος ἀνδρὸς νενόμικα γίνεσθαι, ἀλλὰπ. ψυχῆς τε ἀγαθῆς καὶ ῥώμης ἀνδρηΐης Hdt.7.153
, cf.5.12; ἦ κάρτα π. γυναικὸς αἴρεσθαι κέαρ 'tis very like a woman, A.Ag. 592, cf. 1636; οὐ π. ἰατροῦ σοφοῦ θρηνεῖν ἐπῳδάς S.Aj. 581
, cf. Ar.V. 369, E.Hel. 950, etc.; π. σοῦ ἐστι Id.HF 585
, etc.; οὐκ ἦν π. τοῦ Κύρου τρόπου X.An. 1.2.11
, etc.: of qualities, etc., π. δυσσεβείας A.Ch. 704
; π. δίκης οὐδὲν τρέμων agreeably to justice, S.OT 1014, cf.El. 1211; οὐ π. τῆς ὑμετέρας δόξης Th.3.59
; ἐάν τι ἡμῖν π. λόγου ᾖ if it be at all to our purpose, Pl.Grg. 459c;
εἰ τόδε π. τρόπου λέγω
correctly, Id.R. 470c
; but π. τρόπου τι ὠνεῖσθαι buy at a reasonable price, Thphr.Char.30.12; τὰ γενήματα π. ἐλάσσονος τιμᾶς πωλῶν IG5(2).515.14
([place name] Lycosura); π. ἀγαθοῦ, π. κακοῦ τινί ἐστι or γίγνεται, it is to one's advantage or otherwise, Arist.Mu. 397a30, Arr.An.7.16.5, Hld.7.12; π. ἀτιμίας λαβεῖν τι to take a thing as an insult, regard it so, Plu.Cic.13; π. δέους λαβεῖν τι Id.Flam.7
; λαβεῖν τι π. ὀργῆς (v.l. ὀργήν) J.AJ8.1.3; μοι π. εὐκλείας γένοιτο ib. 18.7.7; τῷ δήμῳ π. αἰσχύνης ἂν ἦν, π. ὀνείδους ἂν ἦν τῇ πόλει, Lib.Decl.43.27,28.

B WITH DAT., it expresses proximity, hard by, near, at, ποτὶ γαίῃ Od.8.190
, 11.423; ποτὶ γούνασι Il.5.408
; ποτὶ δρυσίν among the oaks, 14.398 (nisi leg. περί) ; πρὸς ἄκμονι χαλκεύειν Pi.P.1.86
; ποτὶ γραμμᾷ στᾶσαί τινα ib.9.118; ἄγκυραν ποτὶ ναΐ κρημνάντων ib.4.24; δῆσαί τινα πρὸς φάραγγι A.Pr.15
; νεὼς καμούσης ποντίῳ π. κύματι Id.Th. 210
; π. μέσῃ ἀγορᾷ S.Tr. 371
; π. Ἀργείων στρατῷ Id.Aj.95
; π. πέδῳ κεῖται Id.OT 180
(lyr.); θακεῖν π. ναοῖς ib.20, cf. A.Eu. 855; π. ἡλίου ναίουσι πηγαῖς Id.Pr. 808
; π. τῇ γῇ ναυμαχεῖν Th. 7.34
; ἐς μάχην καθίστασθαι π. (v.l. ὑπ') αὐτῇ τῇ πόλει Id.2.79
; τεῖχος π. τῇ θαλάσσῃ Id.3.105
; αἱ π. θαλάττῃ πόλεις X.HG4.8.1
; τὸ π. Αἰγίνῃ στράτευμα off Aegina, Th.1.105; Αίβυες οἱ π. Αἰγύπτῳ bordering on.., ib. 104; τὸ π. ποσί that which is close to the feet, before one, S.OT 130, etc.; θρηνεῖν ἐπῳδὰς π... πήματι over it, Id.Aj. 582; αἱ π. τῇ βάσει γωνίαι the angles at the base, Euc.1.5,al.; τὴν π. τῷ.. ιερῷ κρήνην IG22.338.13
, cf. SIG1040.15 (Piraeus, iv B. C.), al.

2 before, in the presence of, π. τοῖς θεσμοθέταις, π. τῷ διαιτητῇ λέγειν, D. 20.98,39.22; ὅσα π. τοῖς κριταῖς γέγονεν Id.21.18
; π. διαιτητῇ φεύγειν Id.22.28
.

3 with Verbs denoting motion towards a place, upon, against, ποτὶ δὲ σκῆπτρον βάλε γαίῃ Il.1.245
, Od.2.80; με βάλῃ.. ποτὶ πέτρῃ 5.415
, cf. 7.279, 9.284; νῆας ποτὶ σπιλάδεσσιν ἔαξαν 3.298
, cf. 5.401; λιαζόμενον ποτὶ γαίῃ sinking on the ground, Il.20.420; ἴσχοντες πρὸς ταῖς πόλεσι Th.7.35
.

4 sts. with a notion of clinging closely, προτὶ οἷ λάβε clasped to him, Il.20.418; προτὶ οἷ εἷλε 21.507
; πρὸς ἀλλήλῃσιν ἔχονται Od.5.329
; προσπεπλασμένας.. π. ὄρεσι Hdt.3.111
; π. δμῳαῖσι κλίνομαι fall into the arms of.., S.Ant. 1189;
π. τινί
close to, Men. Epit. 204
.

II to express close engagement, at the point of, π. αὐτῷ γ' εἰμὶ τῷ δεινῷ λέγειν S.OT 1169
; engaged in or about, π. τῷ εἰρημένῳ λόγῳ ἦν Pl.Phd. 84c
, cf. Phdr. 249c, 249d; ἂν π. τῷ σκοπεῖν.. γένησθε D.18.176
; ἀεὶ π. ᾧ εἴη ἔργῳ, τοῦτο ἔπραττεν X. HG4.8.22
; διατρίβειν or σχολάζειν π. τινί, Epicr.11.3 (anap.), Arist. Pol. 1308b36 (but π. ταῦτα ἐσχόλασα X.Mem.3.6.6
); ὅλος εἶναι π. τῷ λήμματι D.19.127
; π. τῇ ἀνάγκῃ ταύτῃ γίγνεσθαι Aeschin.1.74
; τὴν διάνοιαν, τὴν γνώμην ἔχειν π. τινί, Pl.R. 500b, Aeschin.3.192; κατατάξαι αὐτὸν π. γράμμασιν, i.e. give him a post as clerk, PCair.Zen. 342.3 (iii B. C.); ὁ π. τοῖς γράμμασι τεταγμένος Plb.15.27.7
, cf. 5.54.7, D.S.2.29,3.22; ἐπιμελητὴς π. τῇ εἰκασίᾳ τοῦ σησάμου PTeb.713.2
, cf.709.1 (ii B. C.).

III to express union or addition, once in Hom., ἄασάν μ' ἕταροί τε κακοὶ π. τοῖσί τε ὕπνος and besides them sleep, Od.10.68;
π. τοῖς παροῦσιν ἄλλα
in addition to, A.Pr. 323
, cf. Pers. 531, Xenoph.8.3. Emp.59.3; ἄλλους π. ἑαυτῷ Th.1.90
; π. ταῖς ἡμετέραις [τριήρεσι] Id.6.90; δέκα μῆνας π. ἄλλοις πέντε S.Tr.45
; τρίτος.. π. δέκ' ἄλλαισιν γοναῖς A.Pr. 774
; κυβερνήτης π. τῇ σκυτοτομίᾳ in addition to his trade of leather-cutter, Pl.R. 397e: freq. with neut. Adjs., π. τῷ νέῳ ἁπαλός besides his youth, Id.Smp. 195c, cf. Tht. 185e; π. τῷ βλαβερῷ καὶ ἀηδέστατον Id.Phdr. 240b
; π. τούτοισι besides this, Hdt.2.51, cf. A.Pers. 237 (troch.), etc.; rarely in sg., π. τούτῳ Hdt.1.31
,41; π. τοῖς ἄλλοις besides all the rest, Th.2.61, etc.:—cf. the Advb. usage, infr. D.

C WITH ACCUS., it expresses motion or direction towards an object:

I of Place, towards, to, with Verbs of Motion, ἰέναι π. Ὄλυμπον Il.1.420
; ἰέναι π. δώματα, etc., Od.2.288, etc.; ἰέναι π. ἠῶ τ' ἠέλιόν τε Il.12.239
; φέρειν προτὶ ἄστυ, ἄγειν προτὶ Ἴλιον, etc., 13.538, 657, etc.; ἄγεσθαιπρὸς οἶκον, ἐρύεσθαι ποτὶ Ἴλιον, 9.147,18.174; ὠθεῖν, δίεσθαι προτὶ ἄστυ, 16.45, 15.681, etc.; ῥίπτασκε ποτὶ νέφεα Od.8.374
; βαλεῖν ποτὶ πέτρας 12.71
; κυλινδόμενα προτὶ χέρσον 9.147
; ἀπῆλθε πρὸς ἑαυτόν returned to his home, LXX Nu.24.25; κληθῆναι π. τὸ δεῖπνον (rarer than ἐπὶ δεῖπνον) Plu. Cat.Ma.3.

2 with Verbs implying previous motion, upon, against, π. τεῖχος, π. κίονα ἐρείσας, Il.22.112, Od.8.66; ἅρματα.. ἔκλιναν π. ἐνώπια Il.8.435
; ἔγχος ἔστησε π. κίονα Od.1.127
; ποτὶ τοῖχον ἀρηρότες 2.342
; ποτὶ βωμὸν ἵζεσθαι 22.334
; πρὸς γοῦνα καθέζετό τινος 18.395
; π. ἄλλοτ' ἄλλον πημονὴ προσιζάνει A.Pr. 278
; τὰ πολλὰ πατρὸς π. τάφον κτερίσματα S.El. 931
; χῶρον π. αὐτὸν τόνδ' dub. in Id.Ph.23; later, ἔστη π. τὸν στῦλον LXX 4 Ki.23.3
; ὁ ὄχλος π. τὴν θάλασσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἦσαν Ev.Marc.4.1
; π. ὑμᾶς παραμενῶ with you, 1 Ep.Cor.16.6;
ἐκήδευσαν τὸν.. πατέρα.. π. τοὺς λοιποὺς συγγενεῖς
beside, Supp.Epigr.6.106
([place name] Cotiaeum).

b of addition, ποὶ τὰν στάλαν ποιγραψάνσθω τάδε SIG56.46
(Argos, v B. C.); ἵππον προσετίθει πρὸς τοὔνομα Ar.Nu.63
, cf. Hdt.6.125, X.HG1.5.6, Pl.Phlb. 33c, Arist.Rh. 1359b28; προσεδαπάνησε π. τὸ μερισθὲν αὐτῷ εἰς τὸ ἔλαιον ἐκ τῶν ἰδίων over and above the sum allotted to him, IG22.1227.9; προσετέθη π. τὸν λαὸν αὐτοῦ was gathered to his people, LXX Ge.49.33.

3 with Verbs of seeing, looking, etc., towards, ἰδεῖν π. τινά Od.12.244
, al.; ὁρᾶν, ἀποβλέπειν π. τι or τινά, A.Supp. 725, Ar.Ach. 291, etc.; ἀνταυγεῖ π. Ὄλυμπον Emp.44
; στάντε ποτὶ πνοιήν so as to face it, Il.11.622 (similarly, πέτονται πρὸς τὸ πνεῦμα against the wind, Arist.HA 597a32); κλαίεσκε π. οὐρανόν cried to heaven, Il.8.364: freq. of points of the compass, π. ζόφον κεῖσθαι lie towards the West, Od.9.26; ναίειν π. ἠῶ τ' ἠέλιόν τε 13.240
; στάντα π. πρώτην ἕω S.OC 477
; so in Prose, π. ἠῶ τε καὶ ἡλίου ἀνατολάς Hdt. 1.201
, cf. 4.40; π. βορέην τε καὶ νότον Id.2.149
; also ἀκτὴ π. Τυρσηνίην τετραμμένη τῆς Σικελίης Id.6.22
(v. supr. A. 1.2); π. ἥλιον facing the sun, and so, in the sunlight, Ar.V. 772; so π. λύχνον by lamplight, Id. Pax 692, Jul.Ep.4; π. τὸ λύχνον Hippon.22
Diehl, cf. Arist.Mete. 375a27; πὸτ τὸ πῦρ Ar.Ach. 751
; πρὸς τὸ πῦρ Pl.R. 372d
, cf. Arist.Pr. 870a21; π. φῶς in open day, S.El. 640; but, by torch-light, Plu.2.237a.

4 in hostile sense, against, π. Τρῶας μάχεαι Il.17.471
; ἐστρατόωνθ'.. π. τείχεα Θήβης 4.378
; π. δαίμονα against his will, 17.98; βεβλήκει π. στῆθος 4.108
; γούνατ' ἐπήδα π. ῥόον ἀΐσσοντος 21.303
; χρὴ π. θεὸν οὐκ ἐρίζειν Pi.P.2.88
; π. τοὐμὸν σπέρμα χωρήσαντα S.Tr. 304
; ἐπιέναι π. τινάς Th.2.65
; ὅσα ἔπραξαν οἱ Ἕλληνες π. τε ἀλλήλους καὶ τὸν βάρβαρον Id.1.118
; ἀγωνίζεσθαι π. τινά Pl.R. 579c
; ἀντιτάττεσθαι π. πόλιν X.Cyr.3.1.18
: also in argument, in reply to, ταῦτα π. τὸν Πιττακὸν εἴρηται Pl.Prt. 345c
; and so in the titles of judicial speeches, πρός τινα in reply to, less strong than κατά τινος against or in accusation, D.20 tit., etc.; μήτε π. ἐμὲ μήτε κατ' ἐμοῦ δίκην εἶναι Is.11.34
.

5 without any hostile sense, π. ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευον Il.3.155
,cf.5.274,11.403,17.200; π.ξεῖνον φάσθαι ἔπος ἠδ' ἐπακοῦσαι Od.17.584
; λέγειν, εἰπεῖν, φράζειν π. τινά, Hdt. 1.8,90, Ar.V. 335, Nu. 359; ἀπαγγεῖλαι π. τινάς A.Ch. 267
; μνησθῆναι π. τινά Lys.1.19
, etc.; ἀμείψασθαι π. τινά Hdt.8.60
codd.; ἀποκρίνεσθαι π. τινάς Ar.Ach. 632
, Th.5.42; ὤμοσε δὲ π. ἔμ' αὐτόν he swore to me, Od.14.331: π. sts. governs the reflex. pron., διαλογίζεσθαι π. ὑμᾶς αὐτούς Is.7.45
; ἀναμνήσθητε, ἐνθυμήθητε π. ὑμᾶς αὐτούς, Isoc.6.52, 15.60; π. ἐμαυτὸν.. ἐλογιζόμην Pl.Ap. 21d
; μινύρεσθαι, ἄδειν π. ἑαυτόν, Ar.Ec. 880, 931; ἐπικωκύω.. αὐτὴ π. αὑτήν S.El. 285
.

b π. σφέας ἔχειν δοκέουσι, i.e. they think they are pregnant, Hp.Nat.Puer. 30.

6 of various kinds of intercourse or reciprocal action, π... Διομήδεα τεύχε' ἄμειβεν changed arms with Diomedes, Il.6.235; ὅσα.. ξυμβόλαια.. ἦν τοῖς ἰδιώταις π. τοὺς ἰδιώτας ἢ ἰδιώτῃ π. τὸ κοινόν IG12.116.19
; σπονδάς, συνθήκας ποιεῖσθαι π. τινά, Th.4.15, Plb.1.17.6; ξυγχωρεῖν π. τινάς Th.2.59
; γίγνεται ὁμολογία π. τινάς Id.7.82
, cf. Hdt. 1.61; π. τινὰς ξυμμαχίαν ποιεῖς θαι Th.5.22
; π. ἀλλήλους ἡσυχίαν εἶχον καὶ π. τοὺς ἄλλους.. εἰρήνην ἦγον Isoc.7.51
; π. ἀλλήλους ἔχθραι τε καὶ στέργηθρα A.Pr. 491
; also σαίνειν ποτὶ πάντας Pi.P.2.82
, cf. O.4.6; παίζειν πρός τινας E.HF 952
, etc.; ἀφροδισιάζειν π. τινά X.Mem.1.3.14
; ἀγαθὸς γίγνεσθαι π. τινά Th.1.86
; εὐσεβὴς π. τινὰς πέλειν A.Supp. 340
; διαλέγεσθαι π. τινά converse with.., X.Mem.1.6.1, Aeschin.2.38,40, 3.219; κοινοῦσθαι π. τινάς Pl.Lg. 930c
; π. τοὺς οἰκέτας ἀνακοινοῦσθαι περὶ τῶν μεγίστων Thphr.Char.4.2
; διαλογίζεσθαι π. τινά balance accounts with.., D.52.3, cf. SIG241.127 (Delph., iv B. C.); ἃ ἔχει διελόμενος π. τὸν ἀδελφόν IG12(7).55.8
(Amorgos, iv/iii B. C.), cf. D. 47.34.

b in phrases of the form ἡ π. τινὰ εὔνοια (ἔχθρα, etc.), π. sts. means towards, as ἡ π. αὑτοὺς φιλία the affection of their wives towards or for them, X.Cyr.3.1.39; ἡ π. ὑμᾶς ἔχθρα Id.HG3.5.10
; ἡ ἀπέχθεια ἡ π. τοὺς πλουσίους Arist.Pol. 1305a23
; τὴν π. τοὺς τετελευτηκότας εὔνοιαν ὑπάρχουσαν D.18.314
, cf. SIG352.13 (Ephesus, iv/iii B. C.), al.; φυσικαὶ τοκέων στοργαὶ π. τέκνα ποθεινά IG12(5).305.13
([place name] Paros): but sts. at the hands of, ἡ π. τὸ θεῖον εὐμένεια the favour of the gods, Th.5.105; φθόνος τοῖς ζῶσι π. τὸ ἀντίπαλον jealousy is incurred by the living at the hands of their rivals, Id.2.45; τὴν ἀπέχθειαν τὴν π. Θηβαίους.. τῇ πόλει γενέσθαι the hostility incurred by Athens at the hands of the Thebans, D.18.36, cf.6.3, 19.85; τῇ φιλίᾳ τῇ π. τὸν τετελευτηκότα the friendship with (not 'affection for') the deceased, Is.1.17, cf. Pl.Ap. 21c, 28a, Isoc.15.101,19.50, Lycurg.135, Din.1.19, etc.; τίνος ὄντος ἐμοὶ π. ὑμᾶς ἐγκλήματος; Lys.10.23
, cf. 16.10; τιμώμενος.. διὰ τὴν π. ὑμᾶς πίστιν Din.3.12
, cf. Lys.12.67, D.20.25; τῷ φόβῳ τῷ π. ὑμᾶς the fear inspired by you, Id.25.93; τῇ π. Ῥωμαίους εὐνοία his popularity with the Romans, Plb.23.7.5.

7 of legal or other business transacted before a magistrate, witness, etc., τάδε ὁ σύλλογος ἐβουλεύσατο.. π. μνήμονας SIG45.8
(Halic., v B. C.), cf. IG7.15.1 (Megara, ii B. C.); γράφεσθαι αὐτὸν κλοπῆς.. π. τοὺς ἐπιμελητάς ib.12.65.46; ἀτέλειαν εἶναι αὐτῷ καὶ δίκας π. τὸν πολέμαρχον ib.153.7; λόγον διδόντων τῶν.. χρημάτων.. π. τοὺς λογιστάς ib.91.27; before a jury, ἔστι δὲ τούτοις μὲν π. ὑμᾶς ἁγών, ὑμῖν δὲ π. ἅπασαν τὴν πόλιν Lys. 26.14
; ἀντιδικῆσαι τῷ παιδὶ.. π. ὑμᾶς Is.11.19
codd. (dub.); before a witness to whom an appeal for corroboration is made, Id.3.25; ὀμόσαντες πὸ (τ) τὸν θεόν Schwyzer 418.11
([place name] Elis); φέρρεν αὐτὸν πὸ (τ) τὸν Δία in the eyes of Zeus, ib.415.7(ibid.); λαχεῖν πρὸς τὸν ἄρχοντα, γράφεσθαι π. τοὺς θεσμοθέτας, D.43.15, Lex ib.21.47, cf. Arist.Ath.56.6; τοῖς ἐμπόροις εἶναι τὰς δίκας π. τοὺς θεσμοθέτας D.33.1
; θέντων τὰ.. ποτήρια.. π. Πολύχαρμον having pawned the cups with P., IPE12.32A15 (Olbia, iii B. C.); also διαβάλλειν τινὰ π. τοὺς πολλούς X. Mem. 1.2.31
, cf. D.7.33.

II of Time, towards or near a certain time, at or about, ποτὶ ἕσπερα Od.17.191
; ποτὶἕσπερον Hes.Op. 552
; πρὸς ἑσπέραν Pl.R. 328a
; ἐπεὶ π. ἑσπέραν ἦν X.HG4.3.22
; π. ἡμέραν Id.An.4.5.21
; π. ὄρθρον Ar.Lys. 1089
; ποτ' ὄρθρον (nisi leg. πότορθρον) Theoc.5.126, Erinn. in PSI9.1090.48 + 8 (p.xii); πρὸς ἕω Ar.Ec. 312
; π.ἀῶ ἐγρέσθαι, π. ἡμέραν ἐξεγρέσθαι, Theoc.18.55, Pl.Smp. 223c; π. γῆρας, π. τὸ γῆρας, in old age, E.Med. 592, Pl.Lg. 653a; π. εὐάνθεμον φυάν in the bloom of life, Pi.O.1.67; μέχρις ὅτου π. γυναῖκας ὦσι, i.e.of marriageable age, IG22.1368.41: later, π.τὸ παρόν for the moment, Luc.Ep. Sat.28, etc.; v. infr. 111.5.

III of Relation between two objects,

1 in reference to, in respect of, touching, τὰ π. τὸν πόλεμον military matters, equipments, etc., Th.2.17, etc.; τὰ π. τὸν βασιλέα our relations to the King, D.14.2; τὰ π. βασιλέα πράγματα the negotiations with the King, Th.1.128; τὰ π. τοὺς θεούς our relations, i.e. duties, to the gods, S.Ph. 1441; μέτεστι π. τὰ ἴδια διάφορα πᾶσι τὸ ἴσον.. ἐλευθέρως δὲ τὰ π. τὸ κοινὸν πολιτεύομεν Th.2.37
;
οὐδὲν διοίσει π. τὸ γενέσθαι..
in respect of.., Arist.APr. 24a25
, cf. Pl.Phd. 111b; ἕτερος λόγος, οὐ π. ἐμέ that is another matter, and does not concern me, D.18.44, cf. 21,60, Isoc.4.12; τῶν φορέτρων ὄντων π. ἐμέ freightage shall be my concern, i.e. borne by me, PAmh.91.18 (ii A. D.); π. τοῦτον ἦν ἡ τῶν διαφόρων πρᾶξις LXX 2 Ma.4.28
; ἐὰν.. βοᾷ καὶ σχετλιάζῃ μηδὲν π. τὸ πρᾶγμα, nihil ad rem, D.40.61; οὐδὲν π. τὸν Διόνυσον Prov. ap.Plb.39.2.3, Suid.; οὐδὲν αὐτῷ π. τὴν πόλιν ἐστίν he owes no reckoning to the State, D.21.44; λόγος ἐστὶν ἐμοὶ π. Ἀθηναίους Philonid. 1
D.; π. Ἰάσονά ἐστιν αὐτῷ περὶ τῆς τιμῆς PHamb.27.8
(iii B. C.), cf. PCair.Zen.150.18 (iii B. C.); ἔσται αὐτῷ π. τὸν Θεόν (sc. ὁ λόγος ) he shall have to reckon with God, Supp.Epigr.6.188, cf. 194, al. ([place name] Eumenia); without αὐτῷ, ib.236 ([place name] Phrygia); ἔσται π. τὴν Τριάδαν MAMA1.168
, cf. Supp.Epigr.6.302 (Laodicea Combusta); ἕξει π. τὸν Θεόν ib.300, al. (ibid.); ἕξει π. τὴν ἐωνίαν κρίσιν ib.4.733 ([place name] Eukhaita), cf. 6.841 ([place name] Cyprus); π. πολλοὺς ἔχων ἀγωνιστάς Suid.
s.v. ὅσα μῦς ἐν πίσσῃ, cf. 2 Ep.Cor.5.12: with Advbs., ἀσφαλῶς ἔχειν π. τι X.Mem.1.3.14
, etc.; [τὸ or τὰ] πρός τι, the relative term or terms, Arist.Cat. 1b25, 6a36, al.; τὸ π. τι, Pythag. name for two, Theol.Ar.8; π. ἡμᾶς relatively to us, opp. ἁπλῶς, Arist.APo. 72a1; ὀρθὸς πρός or ποτί c. acc., perpendicular to, Archim.Sph.Cyl.2.3, Spir.20; ἁ Δζ ποτὶ τὰν ΑΔ ἀμβλεῖαν ποιεῖ γωνίαν ib.16.

2 in reference to, in consequence of, πρὸς τοῦτο τὸ κήρυγμα Hdt.3.52
, cf. 4.161;
π. τὴν φήμην
in view of.., Id.3.153
, cf. Th.8.39; χαλεπαίνειν π. τι Id.2.59
; ἀθύμως ἔχειν π. τι X.HG4.5.4
, etc.: with neut. Pron.,
π. τί;
wherefore? to what end? S.OT 766
, 1027, etc.; π. οὐδέν for nothing, in vain, Id.Aj. 1018; π. οὐδὲν ἀναγκαῖον unnecessarily, Sch.Il.9.23;
π. ταῦτα
therefore, this being so, Hdt.5.9
,40, A.Pr. 915, 992, S.OT 426, etc.; cf. οὗτος c. v111.1b.

3 in reference to or for a purpose, ἕστηκεν.. μῆλα π. σφαγάς A.Ag. 1057
; χρήσιμος, ἱκανὸς π. τι, Pl.Grg. 474d, Prt. 322b; ὡς π. τί χρείας; S.OT 1174
, cf. OC71, Tr. 1182; ἕτοιμος π. τι X.Mem.4.5.12
; ἱκανῶς ὡς π. τὴν παροῦσαν χρείαν Arist. Cael. 269b21
; ἢν ἀρήγειν φαίνηται π. τὴν σύμπασαν νοῦσον Hp.Acut. 60
; ποιεῖ π. ἐπιλημπτικούς is efficacious for cases of epilepsy, Dsc.1.6; ἐθέλοντες τὰ π. τὴν νοῦσον ἡδέα μᾶλλον ἢ τὰ π. τὴν ὑγιείην προσδέχεσθαι Hp. de Arte7
.

b with a view to or for a future time, ὅπως.. γράμματα δῷ π. ἢν ἂν ἡμέραν ἑκάτεροι παραγίνωνται SIG679.62
(Senatus consultum, ii B. C.); θαυμάζεται τὰ Περικλέους ἔργα π. πολὺν χρόνον ἐν ὀλίγῳ γενόμενα Plu.Per.13
.

c = πρός B. 11, ἐγίνετο π. ἀναζογήν Plb.3.92.8
; ὄντων π. τὸ κωλύειν Id.1.26.3
, cf. 1.29.3, al., Plu.Nic.5.

4 in proportion or relation to, in comparison with, κοῖός τις δοκέοι ἀνὴρ εἶναι π. τὸν πατέρα Κῦρον Hdt.3.34
; ἔργα λόγου μέζω π. πᾶσαν χώρην Id.2.35
; π. πάντας τοὺς ἄλλους Id.3.94
, 8.44; πολλὴν ἂν οἶμαι ἀπιστίαν τῆς δυνάμεως.. π. τὸ κλέος αὐτῶν εἶναι Th.1.10
, cf. Pi.O.2.88, Pl. Prt. 327d, 328c, Phd. 102c, etc.; π. τὰς μεγίστας καὶ ἐλαχίστας ναῦς τὸ μέσον σκοπεῖν the mean between.., Th.1.10; τὸ κάλλιστον τῶν ἔργων π. τὸ αἴσχιστον συμβαλεῖν Lycurg.68
; ἓν π. ἓν συμβάλλειν Hdt.4.50
; also ἔχεις π. τὰ ἔτη μέλαιναν τὴν τρίχα Thphr. Char.2.3
; ἐνδεεστέρως ἢ π. τὴν ἐξουσίαν Th.4.39
: also of mathematical ratio, οἷος ὁ πρῶτος (sc. ὅρος) ποτὶ τὸν δεύτερον, καὶ ὁ δεύτερος ποτὶ τὸν τρίτον Archyt.2
, cf. Philol.11, Pl.Ti. 36b, Arist.Rh. 1409a4, al., Euc. 5 Def.4, etc.; πρὸς παρεὸν.. μῆτις ἀέξεται ἀνθρώποισι in proportion to the existing (physical development), Emp.106: also of price, value, πωλεῖσθαι δὶς π. ἀργύριον sells twice against or relatively to silver, i.e. for twice its weight in silver, Thphr.HP9.6.4; πωλεῖται ὁ σταθμὸς αὐτοῦ π. διπλοῦν ἀργύριον Dsc.1.19
; [ἡ μαργαρῖτις λίθος] πωλεῖται.. π. χρυσίον for its weight in gold, Androsthenes ap.Ath.3.93b: metaph., π. ἀρετήν Pl.Phd. 69a
; ὅπως π. τὰς τιμὰς τῶν κριθῶν τὰ ἄλφιτα πωλήσουσι on the basis of the price of barley, Arist.Ath.51.3; ἐξέστω αὐτοῦ ἀπογραφὴ τῆς οὐσίας π. τοῦτο τὸ ἀργύριον Ἀθηναίων τῷ βουλομένῳ property equal in value to this silver, IG22.1013.14, cf. PHib. 1.32.9 (iii B. C.), IG5(1).1390.78 (Andania, i B. C.); τῶν ἐγγύων τῶν ἐγγυωμένων π. [αὐτὰ] τὰ κτήματα SIG364.42
(Ephesus, iii B. C.); θέντων τὰ ποτήρια π. χρυσοῦς ἑκατόν IPE12.32A16
(Olbia, iii B. C.); τοὺς ἀπαγομένους εἰς φυλακὴν π. τὰ χρέα imprisoned for debt, Plb. 38.11.10, cf. 1.72.5, 5.27.4,5,7,5.108.1, PTeb.707.9 (ii B. C.); τοὺς π. καταδίκας ἐκπεπτωκότας Plb.25.3.1
, cf. SIG742.31 (Ephesus, i B. C.); ἐγδίδομεν τὸ ἔργον.. π. χαλκόν IG7.3073.6
(Lebad., ii B. C.), cf. PSI5.356.7 (iii B. C.), PTeb. 825 (a).16 (ii B. C.), Sammelb.5106.3 (ii B. C.); οἷον π. ἀργύριον τὴν δόξαν τὰς ψυχὰς ἀποδιδόμενοι Jul. Or.1.42b
; π. ἅλας ἠγορασμένος, i.e. 'dirt cheap', Men.828 (also π. ἅλα δειπνεῖν καὶ κύαμον, i.e. dine frugally, take pot-luck, Plu.2.684f); so ἡδονὰς π. ἡδονὰς.. καταλλάττεσθαι Pl.Phd. 69a
; of measurements of time by the flow from the clepsydra, π. ἕνδεκα ἀμφορέας ἐν διαμεμετρημένῃ τῇ ἡμέρᾳ κρίνομαι Aeschin.2.126
, cf. Arist.Ath.67.2,3,69.2; λεγέσθω τᾶς δίκας ὁ μὲν πρᾶτος λόγος ἑκατέροις ποτὶ χόας δεκαοκτώ SIG953.17
(Calymna, ii B. C.); λεξάντων πρὸς τὴν τήρησιν τοῦ ὕδατος ib.683.60 (Olympia, ii B. C.); π. κλεψύδραν Eub.p.182 K., Epin. 2; π. κλεψύδρας Arist.Po. 1451a8
; π. ὀλίγον ὕδωρ ἀναγκαζόμενος λέγειν D.41.30
; hence later, π. ὀλίγον for a short time, ἐπανεῖναι π. ὀλίγον τὴν πολιορκίαν J.BJ5.9.1
, cf. Alex.Aphr. in Top.560.2, Hld.2.19, POxy67.14 (iv A.D.), Orib.Fr.116, Gp.4.15.8; π.ὀλίγον καιρόν, χρόνον, Antyll. ap. Orib.9.24.26, Paul.Aeg.Prooem.; π. ὀλίγον ἐστὶ τὸ ζῆν Poet. in Mus.Script.p.452 von Jan; μήτηρ δ' ἦν π. μικρόν Sammelb. 7288.4
([place name] Ptolemaic); π. βραχύ Jul.Or.1.47b
(but π. βραχὺ παρηβηκυίας (by) a little past their best, Gp.4.15.3); π. βραχὺν καιρόν Iamb. Protr. 21
.
κα'; π. τὸ ἀκαρές Porph.Gaur.3.3
; π. μίαν ἢ δευτέραν ἡμέραν Dsc. 2.101
, cf. Sor.1.56; π. δύο ἡμέρας ἐκοίμησα ἐκεῖ BGU775.8
(ii A. D.); π.μόνην τὴν ἐνεστῶσαν ἡμέραν Sammelb. 7399
(ii A.D.), cf. M.Ant.12.4; προστιμάσθω π. χρόνον μὴ εἰσελθεῖν ὅσον ἂν δόξῃ IG22.1368.89
.

5 in or by reference to, according to, in view of, π. τὸ παρεὸν βουλεύεσθαι Hdt. 1.20
, cf. 113, Th.6.46,47, IG22.1.20, etc.; π. τὴν παροῦσαν ἀρρωστίαν Th.7.47
; ἵνα π. τὸν ὑπάρχοντα καιρὸν ἕκαστα θεωρῆτε D.18.17
, cf. 314, etc.; εἴ τι δεῖ τεκμαίρεσθαι π. τὸν ἄλλον τρόπον Id.27.22
; τοῖς π. ὑμᾶς ζῶσι those who live with your interests in view, Id.19.226; ἐλευθέρου τὸ μὴ π. ἄλλον ζῆν Arist.Rh. 1367a32
; π. τοῦτον πάντ' ἐσκόπουν, π. τοῦτον ἐποιοῦντο τὴν εἰρήνην D.19.63
; τὸ παιδεύεσθαι π. τὰς πολιτείας suitably to them, Arist.Pol. 1310a14; ὁρῶ.. ἅπαντας π. τὴν παροῦσαν δύναμιν τῶν δικαίων ἀξιουμένους according to their power, D.15.28;
π. τὰς τύχας γὰρ τὰς φρένας κεκτήμεθα
according to.., E.Hipp. 701
; πὸς τὰς συνθέσις in accordance with the agreements, IG5(2).343.41,60 (Orchom. Arc.); τὸν δικαστὰν ὀμνύντα κρῖναι πορτὶ τὰ μωλιόμενα having regard to the pleadings, Leg.Gort.5.44, cf. 9.30; αἱ ἀρχαὶ.. πρὸς τὰ κατεσκευασμένα σύμβολα σηκώματα ποιησάμεναι after making weights and measures in accordance with, or by reference to, the established standards, IG22.1013.7; π. τὰ στάθμια τὰ ἐν τῷ ἀργυροκοπίῳ as measured by the weights in the mint, ib. 30, cf. PAmh.43.10 (ii B. C.); [Εόλων] ἐποίησε σταθμὰ π. τὸ νόμισμα made (trade-) weights on the basis of (i.e. proportional to) the coinage, Arist.Ath.10.2; ὀρθὸν π. τὸν διαβήτην IG22.1668.9
, cf. 95,7.3073.108 (Lebad., ii B. C.); π. τὸ δικαιότατον in accordance with the most just principle, D.C.Fr.104.6.

6 with the accompaniment of musical instruments, π. κάλαμον Pi.O.10(11).84
; π. αὐλόν or τὸν αὐλόν, E.Alc. 346, X.Smp.6.3, etc.; π. λύραν.. ᾄδειν SIG662.13
(Delos, ii B. C.); π. ῥυθμὸν ἐμβαίνειν to step in time, D.S.5.34.

7 [full] πρός c.acc. freq. periphr. for Adv., π. βίαν, = βιαίως, under compulsion, νῦν χρὴ.. τινα π. βίαν πώνην Alc.20
(s.v.l.); π. βίαν ἐπίνομεν Ar.Ach.73
; τὸ π. βίαν πίνειν ἴσον πέφυκε τῷ διψῆν κακόν S.Fr. 735
; ἥκω.. π. βίαν under compulsion, Critias 16.10 D.; by force, forcibly, A.Pr. 210, 355, etc.; οὐ π. βίαν τινός not forced by any one, Id.Eu.5 (but also, in spite of any one, S.OC 657); π. τὸ βίαιον A.Ag. 130
(lyr.); π. τὸ καρτερόν Id.Pr. 214
; π. ἀλκήν, π. ἀνάγκαν, Id.Th. 498, Pers. 569 (lyr.); οὐ διαχωρέεει [ἡ γαστὴρ] εἰ μὴ π. ἀνάγκην Hp. Prog.8
,19; π. ἰσχύος κράτος S.Ph. 594
; π. ἡδονὴν εἶναί τινι A.Pr. 494
; π. ἡδονὴν λέγειν, δημηγορεῖν, so as to please, Th.2.65, S.El. 921, D.4.38, cf. E.Med. 773; οἱ πάντα π. ἡδονὴν ἐπαινοῦντες Arist.EN 1126b13
; ἅπαντα π. ἡδ. ζητεῖν D.1.15
, cf. 18.4; λούσασθαι τὸ σῶμα π. ἡδ. as much or little as one like s, Hp.Mul.2.133; πίνειν π. ἡδ. Pl. Smp. 176e
; π. τὸ τερπνόν calculated to delight, Th.2.53; π. χάριν so as to gratify, μήτε π. ἔχθραν ποιεῖσθαι λόγον μήτε π. χ. D.8.1
, cf. S.OT 1152; π. χάριν δημηγορεῖν D.3.3
, etc.: c. gen. rei, π. χάριν τινός for the sake of, π. χ. βορᾶς S.Ant.30
, cf. Ph. 1156 (lyr.);
π. ἰσχύος χ.
by means of, E.Med. 538
; π. ὀργήν with anger, angrily, S.El. 369, Th.2.65, D.53.16 (v.l.); π. ὀργὴν ἐλθεῖν τινι Id.39.23
, etc.; π. τὸ λιπαρές importunately, S.OC 1119; π. εὐσέβειαν Id.El. 464
; π. καιρόν seasonably, Id.Aj.38, etc.; π. φύσιν Id.Tr. 308
; π. εὐτέλειαν cheaply, Antiph.226.2; π. μέρος in due proportion, D.36.32; π. ὀλίγον μέρος Gp.2.15.1
; τέτραπτο π. ἰθύ οἱ straight towards him, Il.14.403; π. ὀρθὰς (sc. γωνίας ( .. τῇ AEB at right angles to, Arist.Mete. 373a14, cf. Euc.1.11, Archim.Sph.Cyl.1.3; π. ὀρθὴν τέμνουσα Arist.Mete. 363b2
; π. ἀχθηδόνα, π. ἀπέχθειαν, Luc.Tox.9, Hist.Conscr.38; γυνὴ π. ἀλήθειαν οὖσα in truth a woman, a very woman, Ath.15.687a, cf. Luc. JTr.48, Alex.61: c. [comp] Sup., π. τὰ μέγιστα in the highest degree, Hdt.8.20.

8 of Numbers. up to, about, Plb.16.7.5, etc.: cf. πρόσπου.

D ABS. AS ADV., besides, over and above; in Hom. always π. δέ or ποτὶ δέ, Il.5.307, 10.108, al., cf. Hdt.1.71, etc.; π. δὲ καί ib. 164, 207; π. δὲ ἔτι Id.3.74
; καὶ π. Id.7.154
, 184, prob. in A.Ch. 301, etc.; καὶ π. γε E.Hel. 110
, Pl.R. 328a, 466e; καὶ.. γε π. A.Pr.73
; καὶ δὴ π. Hdt.5.67
; freq. at the end of a second clause, τάδε λέγω, δράσω τε π. E.Or. 622
; ἀλογία.., καὶ ἀμαθία γε π. Pl.Men. 90e
, cf. E.Ph. 610; ἐνενήκοντα καὶ μικρόν τι π. D.4.28
, cf. 22.60.

E IN COMPOS.,

I motion towards, as προσάγω, προσέρχομαι, etc.

II addition, besides, as προσκτάομαι, προσδίδωμι, προστίθημι, etc.

III a being on, at, by, or beside: hence, a remaining beside, and metaph. connexion and engagement with anything, as πρόσειμι, προσγίγνομαι, etc.

F REMARKS,

1 in poetry πρός sts. stands after its case and before an attribute, ποίμνας βουστάσεις τε π. πατρός A.Pr. 653
, cf. Th. 185, S.OT 178 (lyr.), E.Or.94; ἄστυ πότι (or ποτὶ) σφέτερον Il.17.419
, cf. Pi.O.4.5.

2 in Hom. it is freq. separated from its Verb by tmesis.

3 sts. (in violation of the rule given by A.D.Synt.127.8, Pron.42.5) followed by an enclit. Pron., πρός με S.Aj. 292
, Ar.Pl. 1055, D.18.14 (v.l.), Men.978, Pk.77, Com.Adesp.15.25 D., 22.68 D., etc.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρός
15 φαίνω

φαίνω, Od.7.102, etc., [dialect] Ep. also [full] φαείνω (q. v.):—[tense] fut. φᾰνῶ, A.Fr. 304.5, Ar.Ach. 827, etc. ( φᾱνῶ acc. to A.D.Adv.187.26, but φᾱνῶ, Ar. Eq. 300, and ἀναφᾱνῶ, E.Ba. 528, are dub.); [dialect] Ion. φᾰνέω ([etym.] ἀπο-) Hp.Steril. 213, opt.

A φᾰνοίην S.Aj. 313
(cod. rec., rightly): [tense] aor. 1 ἔφηνα Il.2.318
, Hdt.1.95, etc.; [dialect] Dor. ἔφᾱνα Pi.I.4(3).2
, IG42(1).123.28 (Epid., iv B.C.), also later [dialect] Att., subj., ἀπο-φάνῃ dub. l. in IG22.1631.379 ( = 2.811c133); φάνῃς Philem.233
( ἐκ-φάνῃς Men.Mon. 418
= Chares Iamb.4b20); so in late Prose, ([etym.] ἐξ-) Ael.VH12.33, ([etym.] ἐπι-) Ev.Luc.1.79, ([etym.] ἀνα-) Act.Ap. 21.3; [dialect] Ep. iter. φάνεσκε (intr.) Il.11.64, al., Hes.Fr.14.3: [tense] pf. πέφαγκα Ps.-Callisth.2.10
, ([etym.] ἀπο-) Din.1.15, al.: intr. [tense] pf. πέφηνα (v. infr.A 111.2), [dialect] Dor.[ per.] 3pl. ἐκ-πεφάναντι Sophr.83
; [tense] plpf. ἐπεφήνειν D.C.46.10
:—[voice] Med., [tense] fut. inf. φᾰνεῖσθαι Od.12.230
, [dialect] Ion. φᾰνέομαι Hdt.3.35
; opt. φανοῖσθε Lys.26.10
(nisi leg. φανεῖσθε); the forms φανῆσθον and [dialect] Dor. imper. φάνευ are corrupt in Pl.Erx. 399e, Teles p.58 H. (leg. φαίνευ): [tense] aor. 1 ἐφηνάμην (trans.) S.Ph. 944, ([etym.] ἀπ-) Hdt.7.52, etc.:—[voice] Pass., [dialect] Ion. [tense] impf. φαινέσκετο Od.13.194
: [tense] fut. φᾰνήσομαι Hdt.8.108
, Sicilian [dialect] Dor. (inf.) φᾰνήσειν (fort. - ησεῖν) Archim.A ren.4.20; [dialect] Ep. [tense] fut. πεφήσεται Il.17.155
: [tense] aor. 1 ἐφάνθην A.Pers. 263
(lyr.), S.OT 525, etc.:rare in Prose, X.HG6.4.11, D.58.13, ([etym.] ἀπο-) IG12.10.35, D.19.44; [dialect] Ep. [ per.] 3sg. φαάνθη Il.17.650
, [ per.] 3pl. φάανθεν 1.200
: [tense] aor. 2 ἐφάνην [ᾰ], [dialect] Ep. φάνην Il.1.477
, etc.; [dialect] Ep. [ per.] 3pl. φάνεν Od.18.68
; [dialect] Ep. subj. φανήῃ Il.19.375
; [dialect] Ep. inf. φανήμεναι 9.240
: [tense] pf. πέφασμαι S.OC 1543
, [ per.] 3sg. πέφανται Il.2.122
, 16.207, Pi.P.5.115, A.Ag. 374(lyr.); πέφᾰται in B.9.52, Perict. ap. Stob. 4.28.19 belongs either to φαίνω in sense A. 1.5, or to φημί; inf. πεφάνθαι Pl.Euthd. 294a
, etc.; part. πεφασμένος Il.14.127
, Thgn.227, A.Pr. 843, S.OC 1122, Pl.Phdr. 245e, etc.; [ per.] 3pl. [tense] plpf. ἐπέφαντο Hes.Sc. 166
.

A [voice] Act., bring to light, cause to appear, in physical sense, τέρας τινὶ φ. make a sign appear to one, Il.2.324, cf. Od.3.173, etc.; σήματα φαίνων Il.2.353
; γένυσι φ. ὀπώραν Pi.N.5.6
; δύο μορφὰς φ. A.Fr.304.5
; τὸν αὐχένα Hdt.2.132
; ἔφην' ἄφαντον φῶς, i.e. fire, S.Ph. 297; λαμπάδας Ar.Ra. 1524
(anap.); φ. θησαυρόν E.El. 565
; φ. μηρούς, ἐπιγουνίδα, show by baring, i.e. uncover.., Od.18.67,74; φαίνοισα πρόσωπον ἀλάθεια Pi.N.5.17
; reflect an image in water, τὰ δέ νιν καλὰ κύματα φαίνει Theoc.6.11
:—[voice] Med., τὰ τόξα.. τοῖσιν Ἀργείοισι φήνασθαι θέλει exhibit them as his own, S.Ph. 944.

b make known, reveal, disclose, ἐς τὸ φῶς φανεῖ κακά Id.OT 1229
; κακῶν ἔκλυσιν E.IT 898
(lyr., prob.); τὸν μιαρὸν τῷ χρόνῳ ἀποδόντες φῆναι Antipho 4.4.11
; ὁδόν τινι Od.12.334
; τὰ ὀνείρατα καὶ τὸν πόρον X.An.4.3.13
, cf. Cyr.6.4.13, S.OT 725; τοῖς πολεμίοις σύνθημα Din.3.10
, etc.; φανεῖ.. κωκύματα wailings will show forth [the truth of what I say], S.Ant. 1078: with a predic. added, ἡμᾶς σὺ δειλοὺς φανεῖς wilt make us appear.., Id.Aj. 1362; τὸν Ααΐου φόνον φανεῖ δικαίως ὀρθόν Id.OT 853
.

c γόνον Ἑλένῃ φ. show her a child, i. e. grant her to bear one, Od.4.12; φ. παράκοιτίν τινι show (i.e. give) one a wife, 15.26.

2 of sound, make it clear to the ear, make it ring clear, ἀοιδὴν φαίνειν 8.499
; σάλπιγξ.. ὑπέρτονον γήρυμα φαινέτω στρατῷ A.Eu. 569
.

3 show forth, display in action, ἀρετήν Od.8.237
; ἀεικείας 20.309
; βίην Hes.Th. 689
; εὐμαχανίαν Pi.I.4(3).2
; εὔνοιαν Hdt.3.36
; ὕβριν ib. 127; ὀργάς A.Ch. 326
(lyr.).

b set forth, expound, νοήματα Il.18.295
; λόγον Hdt.1.116
; τριφασίας λόγων ὁδούς Id.1.95
; but τὰ λαμπρὰ.. φ. ἔπη make them good, S.OC 721.

4 inform against one, denounce, φανῶ σε ( σε φανῶ codd.) τοῖς πρυτάνεσι Ar.Eq. 300
(lyr.), cf. Ach. 824, S.Ant. 325: denounce a thing as contraband, Ar.Ach. 542, 819, al.; φαίνειν πλοῖον D.58.9
; τὰ φανθέντα articles denounced as contraband, ib. 13: abs., give information, ὁ φήνας ἢ ὁ γραψάμενος IG12.45.3
, cf. 4.24, Isoc.18.20, X.Cyr.1.2.14, Phld.Rh.2.207 S., etc.

5 φαίνειν φρουράν, call up a levy, at Sparta, X.HG3.2.23, al.; also φ. θυσίαν proclaim, order a sacrifice, Philod.Scarph.112:—[voice] Pass., πέφαται θνατοῖσι νίκας ὕστερον εὐφροσύνα has been ordained, B.9.52.

II abs., give light, shine, φαίνοντες νύκτας.. δαιτυμόνεσσι Od.7.102
, cf. 19.25; of the sun, moon, etc., φ. τινί Ar.Nu. 586
(troch.); εἰς ἅπαντα φ. τὸν οὐρανόν Pl.Ti. 39b
; ἀλλά, σελάνα, φαῖνε καλόν Theoc.2.11
; οἱ λύχνοι φ. ἧττον Thphr.Ign.11
; cf. φάω: so ἦρι μὲν φαίνοντι in spring when it shines forth, A.Fr.304.4 codd. (leg. φανέντι); of the Dioscuri shining in mid-air, E.El. 1234 (anap.): metaph., ἀγανὴ φαίνουσ' ἐλπίς soft shining hope, A.Ag. 101 (anap., dub.).

b Φαίνων, οντος, ὁ, the planet Saturn, Arist.Mu. 392a23, Cic.ND2.20.52, etc.; Φ. ὁ τοῦ Ἡλίου Eudox. Ars5.19
; acc. - ωνα Placit.2.15.4
.

III [dialect] Ep. iter. φάνεσκε appeared, μετὰ πρώτοισι φάνεσκε Il.11.64
; ὑπένερθε δὲ γαῖα φάνεσκε Od. 12.242
, cf. 11.587, Hes.Fr.14.3.

2 [tense] pf. 2 πέφηνα is also used intr., S.OC 328, etc.; less freq. in Prose, Hdt.9.120, D.3.22, Plb.9.13.8.

B [voice] Pass., come to light, appear, φάνεν δέ οἱ εὐρέες ὦμοι, being stripped bare, Od.18.68, cf. Il.22.324, Od.19.39: freq. of fire, shine brightly, πυρὰ φαίνετο Ἰλιόθι πρό Il.8.561
; ἕκαθεν δέ τε φαίνεται αὐγή 2.456
;
δεινὼ δέ οἱ ὄσσε φάανθεν
shone like fire, Il.1.200
: freq. of the rising of heavenly bodies, ἄστρα φαεινὴν ἀμφὶ σελήνην φαίνετ' ἀριπρεπέα 8.556
, cf. Hes.Op. 598; of the first gleam of daybreak, ἦμος δ' ἠριγένεια φάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠώς Il.1.477
, Od.2.1, al.; ἅμ' ἠοῖ φαινομένηφι at break of day, Il.9.618, cf. Od.4.407, al.; ἀκτὶς ἀελίου, τὸκάλλιστον.. φανὲν.. τῶν προτέρων φάος, ἐφάνθης ποτ' S.Ant. 100
(lyr.): of a rising wind, οὐδέ ποτ' οὖροι πνείοντες φαίνονθ' ἁλιαέες Od.4.361
; of a vapour, ἐκ νεφέων ἐρεβεννὴ φ. ἀήρ Il.5.864
.

2 of persons, οἴῳ φαινομένη appearing to him alone, Il.1.198, cf. Od.15.517, etc.; ἐφάνη λὶς εἰς ὁδόν Il.15.275
; οὗπερ κἀφάνης where thou didst first appear, S.OC77; χρόνιος φανείς Id.Ph. 1446
(anap.); ὁδόν φανῆναι a pregnant expression for ἐλθεῖν ὁδὸν ὥστε φανῆναι, Id.El. 1274 (lyr.); κέλευθον φανείς Aj. 878
(lyr.); πόθεν φαίνῃ; whence come you? Pl.Prt. 309a, X.Mem.2.8.1; οὐδαμοῦ φ. is nowhere to be seen, Id.An.1.10.16.

b come into being, φανεὶς δύστηνος born to misery, S.OC 974, cf. 1225 (lyr.); become, ἐκ βασιλέως ἰδιώτην φανῆναι X.An.7.7.28
; δυοῖν ἐφάνη τριήραρχος D.18.104
; to be made out, δοῦλος λόγοισιν.. φανείς S.Aj. 1020
, cf. 1241.

3 of events, come about, τέλος οὔ πώ τι πέφανται Il.2.122
; φάνη βιότοιο τελευτή 7.104
; ἔργον, ἄεθλον, etc., 16.207, Od.21.106, etc.; τὸ φανθέν S.Tr. 743
; of sayings, to be set forth, λόγος ἀρχαῖος φανείς ib.1, cf. OT 474 (lyr.), 848.

II appear to be so and so, c. inf., δμῳάων ἥ τίς τοι ἀρίστη φαίνεται εἶναι Od.15.25
, cf. 11.336; οὐ γάρ σφιν ἐφαίνετο κέρδιον εἶναι 14.355
; τοῦτό μοι θειότατον φαίνεται γενέσθαι Hdt.7.137
; εὖ σὺ λέγειν φαίνει Ar.Nu. 403
(anap.), cf. A.Pr. 319, etc.: freq. with inf. omitted, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή Il.9.94
, cf. 2.5; ὅς τις φαίνηται ἄριστος Od.14.106
; σμερδαλέος αὐτῇσι φάνη 6.137
; ἕρμαιον ἂν ἐφάνη Pl.R. 368d
, etc.: but in Hdt., etc., also c. part., to be manifest: thus, ἐμοὶ σὺ πλουτέειν μέγα φαίνεαι you appear to me to be very rich, Hdt.1.32; but εὔνοος ἐφαίνετο ἐών he was manifestly well-inclined, Id.7.173, cf. 175, Th.1.2; οὐκ ἄκαιρα φαίνεται λέγειν he appears to be speaking.., A.Pr. 1036; but φανέονται λέγοντες οὐδέν it will be manifest that they talk nonsense, Hdt.3.35; φαίνομαι δύο καθορᾶν εἴδη Pl.Sph. 235d
; but οὐκ ἂν φανεῖμεν πήματ' ἔρξαντες A.Pers. 786
; πλαγκτὸς οὖσ' ἐφαινόμην Id.Ag. 593
, cf. Hdt.9.89, E.Andr. 343; ἐφάνησαν πεπονθότες Pl.Ap. 22c
: with part. omitted, πέφανται ἁρματηλάτας σοφός (sc. ὤν) Pi.P.5.115, cf. N.6.14; κρατηθεὶς ἡμερώτερος φανεῖ A.Ag. 1632
; Κᾶρες ἐφάνησαν (sc. ὄντες) they were seen to be Carians, Th.1.8; τί φαίνομαι (sc. ὤν) δῆτ'; what do I look like? E.Ba. 925; ὡς ἀγαθοὶ.. ἐφάνησαν Pl.R. 408a
: hence φαίνεσθαι, opp. εἶναι, εἶναι μὲν ὅσπερ εἰμί, φαίνεσθαι δὲ μή E.Fr. 698
(ap.Ar.Ach. 441); στρατηγὸς ἀγαθὸς μὴ ὢν φαίνεσθαι X.Mem.1.7.3
; ὀλίγοι καὶ ὄντες καὶ φαινόμενοι Id.HG6.5.28
.

2 in Philosophy, φαίνομαι (abs.) is sts. used of what appears to the senses,
φαίνεται δ' οὐδὲν
is observed, Arist. Ph. 204b35
, cf. Cael. 312b30; φ. κατὰ τὴν αἴσθησιν Id.GA 716a31
: sts. of what is mentally manifest, Id.EN 1175a29; to be evident, Id.APr. 24b24: esp. appear to the imagination (cf. φαντασία 2
), Pl.Sph. 264b; φ. καὶ μύουσιν ὁράματα Arist.de An. 428a16
; φ. δέ τι.. οἷον τὰ ἐν τοῖς ὕπνοις ib.a7: distd. from αἰσθάνεσθαι and δοξάζειν, ib.b1: esp. in part. φαινόμενος, η, ον:

a appearing in sense experience, τὰ φ. κατὰ τὴν αἴσθησιν Id.Cael. 303a22
, al.; εἴτε τὰ δοκοῦντα πάντα ἐστὶν ἀληθῆ καὶ τὰ φ. Id.Metaph. 1009a8
, cf. de An. 404a29 (sg.);
τὰ φ.
sense-data, Id.PA 639b8
, Epicur.Ep.1pp.9,10 U., al.: Astron., τὰ φ. = celestial phenomena, title of a work by Eudoxus, versified by Aratus, Hipparch. 1.1.8, cf. Arist. Cael. 293b27; πρός τινας δόξας αὑτῶν τὰ φ. προσέλκοντες ib. 293a26: generally, τὸ μὴ ἐκ φαινομένων τὸ βλεπόμενον γεγονέναι Ep.Heb.11.3
.

b mentally apparent, opp. ὄντα τῇ ἀληθείᾳ, Pl.R. 596e, cf. Arist.Top. 100b24, EN 1113a24; τὰ οὖν ἐμοὶ φαινόμενα οὕτω φαίνεται Pl.R. 517b
; [νοῦς] τῶν φ. θειότατον Arist. Metaph. 1074b16
; τὸ φ. εἰπεῖν to express one's opinion, Plu.2.158c: hence, specious, fallacious, φ. ἐνθυμήματα, opp. ὄντα, Arist.Rh. 1402a28.

c τὰ φ.
what is to be seen, show, Lib.Or.30.28
.

3 freq. in answers in Plato's dialogue, φαίνεται, yes, Prt. 332e, R.333c, al.; ὥς γέ μοι φ. Prt.324d
, cf. R.383a, al.: [τοῦτο] φῂς εἶναι; Answ. φαίνομαι (sc. λέγειν) X.Mem.4.2.20.

b later impers. c. dat. pers. et inf., it seems good, ἐάν σοι φαίνηται Wilcken Chr.304.11 (iii B.C.), cf. PCair.Zen.44.7,16 (iii B.C.), etc.; ὁπότε αὐτῷ φανείη στρατιὰν ἐξάγειν D.H.2.14
, cf. 4.85.

4 joined with δοκέω, εἰ δὴ κακός τε φ. δοκῶ τέ σοι E.Hipp. 1071
; δοκοῖμεν ἂν.. χείρους φαίνεσθαι Th.1.122
, cf. Pl.Phdr. 269d, Erx. 399c, X.Mem.2.1.22.

5 οὐδαμοῦ φαίνεσθαι 'to be nowhere', metaph. from racing, Pl.Phd. 72c, cf. Grg. 456b, D.18.310.

III τὰ φανθέντα, v. supr. A. 1.4.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φαίνω
16 φέγγος

φέγγος, εος, τό,

A light, splendour, lustre, τῆλε δὲ φ. ἀπὸ χροὸς ἀθανάτοιο λάμπε θεᾶς h.Cer. 278
; τὸ φ. τῆς χρόας Duris 14
J.; τὸ φ. τῆς δόξης Κυρίου LXXEz.10.4
; φ. ἀστραπῆς ὅπλων ib.Hb.3.11: freq. like φάος, of daylight, either abs. or with some word added, φ. ἡλίου A.Pers. 377
, S.Tr. 606, etc.; τὸ φ. τοῦ θεοῦ E.Alc. 722
; without the Art., φ. εἰσορᾶν θεοῦ Id.Or. 1025
, cf. S.Aj. 673; ὦ φέγγος ib. 859, E.El. 866; ὦ φ. ἡμέρας A.Ag. 1577
; δεκάτῳ φέγγει ἔτους in the tenth year, ib. 504.

b moonlight, X.Cyn.5.4; νυκτερινὰ φέγγη, opp. ἡμερινὸν φῶς, Pl.R. 508c; ἐὰν τὸ φ. ἐκλείψῃ Cat.Cod.Astr.4.172
, cf. Nonn.D.38.255; φῶς ἡμέρας, φέγγος σελήνης Hsch.
s.v. φέγγος; τὸ φ. [τοῦ γάλακτος], of the milky way, Arist.Mete. 346a26.

c of men, φ. ἰδεῖν, προσιδεῖν, to see the light, come into the world, ἐπεὶ πάμπρωτον εἶδον φ. Pi.P.4.111
; ἀελίου προσιδεῖν φ. B.5.162
; λιπεῖν φ. E.Or. 954
; ὄλωλα, φ. οὐκέτ' ἔστι μοι S.Tr. 1144
.

d day, τριταῖον ἤδη φ. E.Hec.32
, cf. Sosiph.3.1; μοιρίδιον φ. = μ. ἦμαρ, E.Eleg.2.

2 the light of torches or fire, φ. λαμπάδων A.Eu. 1022
; πυρός ib. 1029, Ch. 1037: a light, torch, Ar.Ra. 448, X.Smp.1.9; pl. φέγγη torches or watch-fires, Aen.Tact.10.26 (cj.), Plu.Cam.25, etc.

3 the light of the eyes, φ. ὀμμάτων E.Hec. 368
, 1035; ὄσσων Theoc.24.75
; τυφλὸν φ, i.e. blindness, E.Hec. 1068 (lyr.).

II light, as a metaph. for delight, glory, pride, joy, Pi.P.8.97, N.3.64,4.13; τί γὰρ γυναικὶ τούτου φ. ἥδιον δρακεῖν, ἀπὸ στρατείας ἀνδρὶ σώσαντος θεοῦ πύλας ἀνοῖξαι; A.Ag. 602
; of persons, Pi.N.9.42; μέγα βροτοῖσι φ. Ἀσκληπιόν Ar.Pl. 640
(lyr.); Μουσέων φ. Ὅμηρον AP7.6
(Antip. Sid.); ὦ ταῖς ἱεραῖς φ. Ἀθήναις Ar.Eq. 1319
(anap.); πλοῦτος.. ἀνδρὶ φ. Pi.O.2.56
; φ. ὀπώρας, of wine, Id.Fr. 153.

2 lustre, δικαιοσύνης καὶ σωφροσύνης Pl.Phdr. 250b
; φ. ἐλέους LXX 3 Ma.6.4
; τῆς ψυχῆς τὸ γάνωμα καὶ τὸ φ. Plu.2.792a
, etc.

Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > φέγγος
17 αὐξάνω

αὐξάνω/αὔξω (both forms as early as Pindar with the shorter predominating, as usu. in the earlier lit.; later the longer form becomes more freq. [e.g., Just., D. 88, 2] and the shorter one [Epict.; Heraclit. Stoic. p. 2, 7; 78, 12; Hierocles the Stoic—II A.D.—in BKT IV pap 9780 col. 6, 16 p. 28f; SIG index; OGI 51, 12; 56, 9 and 22; POxy 1450, 3; 21; 4 Macc 13:22; OdeSol 11:19; *TestZeb 1:3; TestJos 19:4, based on the Armenian version, as rendered by Charles; GrBar; ParJer 9:16; EpArist 208; Philo, Aet. M. 71; Jos., Ant. 1, 61; 4, 59; Ar. 6, 3; Mel., Fgm. 8b, 8] becomes rare; both in the same sentence Aëtius 132, 13 αὐξανομένου τ. πάθους αὔξει κ. τὰ συμπτώματα) B-D-F §101; W-S. §15; Meisterhans³-Schw. 176; Mayser 465. Impf. ηὔξανον; fut. αὐξήσω and αὐξανῶ Gen 48:4; Lev 26:9; 1 aor. ηὔξησα. Pass.: fut. αὐξηθήσομαι LXX, En 5:9; aor. ηὐξήθην.

① to cause to become greater in extent, size, state, or quality, grow someth., cause to grow, increase trans. (Pind., Hdt., Pla. et al.; ins, pap, LXX; Jos., Ant. 2, 205 [Nägeli 35]) the fruits of righteousness 2 Cor 9:10. Abs. 1 Cor 3:6f=God made it grow; Hv 1, 1, 6; 3, 4, 1.

② to become greater, grow, increase intr.

ⓐ pass. used actively (Hes., Hdt.+; LXX; En oft.; on GrBar s. under b; Jos., Ant. 18, 129, Vi. 193; Ar. 6:3; Mel., HE 4, 26, 7; Did., Gen. 190, 25). Of humans and plants: the human race 1 Cl 33:6; B 6:12, 18 (Gen 1:28); children (Hdt. 5, 92, 5; Gen 21:8; 25; 27) 1 Pt 2:2; plants (Ps.-Phocyl. 38) Mt 13:32; Mk 4:8; καρπὸς αὐξανόμενος ibid. v.l. (Diosc., Mat. Med. 2, 199 add. πρὸ τοῦ τὸν καρπὸν αὐξηθῆναι).—Of nonphysical entities (Pind., N. 8, 40 αὔξεται δʼ ἀρετά = ἀρετή grows; Did., Gen. 119, 8 [of the soul]) the gospel Col 1:6; faith 2 Cor 10:15; knowledge Col 1:10; unrighteousness D 16:4. Cp. Lk 22:28 D.

ⓑ The use of the act. in the same intr. sense belongs to later Gk. (Aristot.; Polyb.; Diod S; Maximus Tyr. 6, 4f; Olympiodor., Comm. in Alcib. Plat. 18 ed. Creuzer 1821: αὐξούσης τ. σελήνης; PGM 4, 2553; 13, 65; EpArist 208; GrBar; Jos., Ant. 2, 189; 4, 59; Ar. 12, 2; POxy 1778, 13; Just., D. 88, 2; not LXX) lit. of plants Mt 6:28; Lk 12:27; Ox 655, 9f (ASyn. 67, 33; on the last 3 passages s. ξαίνω); Lk 13:19. ἐκ τοῦ ἑνὸς πλείονα fr. one ( grain) many grow 1 Cl 24:5. Of children Lk 1:80; 2:40. Of a people Ac 7:17. Of a house εἰς ναόν Eph 2:21. Of the word of God Ac 6:7; 12:24; 19:20 (on the theme of growth s. DBalch, SBLSP ’89, 354; cp. Polyb. 6, 43, 2). αὐ. τὴν αὔξησιν Col 2:19; ἔν τινι 2 Pt 3:18; αὐ. εἰς Χριστόν grow up into (union w.) Christ Eph 4:15. Abs. Mt 20:28 v.l. = Agr 22; ὡ̣ς … αὔξι̣ν̣ [=αὔξειν] … τὴν̣ ψ̣υ̣χ̣ὴν τοῦ Παῦλου so that … Paul’s spirits rose AcPl Ha 6, 10. Of Jesus increase J 3:30. This is usu. considered a direct ref. to success in attracting followers, but αὐ. can also be used of the increase of sunlight (Calendarium of Antiochus [c. 200 A.D.] on Dec. 25 Ἡλίου γενέθλιον• αὔξει φῶς [FBoll, SBHeidAk 1910, 16; Abh. p. 40ff]; Cosmas of Jerusalem [FCumont, Natalis Invicti: Extr. des compt. rend. de l’Ac. des Inscr. et Bell. Lett. 1911, 292f]). Cp. 3:19–21, where φῶς occurs five times, and marks the leading concept. May this not also be true of 3:30? At any rate the Gk. and Lat. fathers understood 3:30 in the solar sense. S. also on ἐλαττοῦσθαι and s. ENorden, D. Geburt des Kindes 1924, 99–112.—DELG s.v. αὔξω. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > αὐξάνω
18 αὔξω

αὐξάνω/αὔξω (both forms as early as Pindar with the shorter predominating, as usu. in the earlier lit.; later the longer form becomes more freq. [e.g., Just., D. 88, 2] and the shorter one [Epict.; Heraclit. Stoic. p. 2, 7; 78, 12; Hierocles the Stoic—II A.D.—in BKT IV pap 9780 col. 6, 16 p. 28f; SIG index; OGI 51, 12; 56, 9 and 22; POxy 1450, 3; 21; 4 Macc 13:22; OdeSol 11:19; *TestZeb 1:3; TestJos 19:4, based on the Armenian version, as rendered by Charles; GrBar; ParJer 9:16; EpArist 208; Philo, Aet. M. 71; Jos., Ant. 1, 61; 4, 59; Ar. 6, 3; Mel., Fgm. 8b, 8] becomes rare; both in the same sentence Aëtius 132, 13 αὐξανομένου τ. πάθους αὔξει κ. τὰ συμπτώματα) B-D-F §101; W-S. §15; Meisterhans³-Schw. 176; Mayser 465. Impf. ηὔξανον; fut. αὐξήσω and αὐξανῶ Gen 48:4; Lev 26:9; 1 aor. ηὔξησα. Pass.: fut. αὐξηθήσομαι LXX, En 5:9; aor. ηὐξήθην.

① to cause to become greater in extent, size, state, or quality, grow someth., cause to grow, increase trans. (Pind., Hdt., Pla. et al.; ins, pap, LXX; Jos., Ant. 2, 205 [Nägeli 35]) the fruits of righteousness 2 Cor 9:10. Abs. 1 Cor 3:6f=God made it grow; Hv 1, 1, 6; 3, 4, 1.

② to become greater, grow, increase intr.

ⓐ pass. used actively (Hes., Hdt.+; LXX; En oft.; on GrBar s. under b; Jos., Ant. 18, 129, Vi. 193; Ar. 6:3; Mel., HE 4, 26, 7; Did., Gen. 190, 25). Of humans and plants: the human race 1 Cl 33:6; B 6:12, 18 (Gen 1:28); children (Hdt. 5, 92, 5; Gen 21:8; 25; 27) 1 Pt 2:2; plants (Ps.-Phocyl. 38) Mt 13:32; Mk 4:8; καρπὸς αὐξανόμενος ibid. v.l. (Diosc., Mat. Med. 2, 199 add. πρὸ τοῦ τὸν καρπὸν αὐξηθῆναι).—Of nonphysical entities (Pind., N. 8, 40 αὔξεται δʼ ἀρετά = ἀρετή grows; Did., Gen. 119, 8 [of the soul]) the gospel Col 1:6; faith 2 Cor 10:15; knowledge Col 1:10; unrighteousness D 16:4. Cp. Lk 22:28 D.

ⓑ The use of the act. in the same intr. sense belongs to later Gk. (Aristot.; Polyb.; Diod S; Maximus Tyr. 6, 4f; Olympiodor., Comm. in Alcib. Plat. 18 ed. Creuzer 1821: αὐξούσης τ. σελήνης; PGM 4, 2553; 13, 65; EpArist 208; GrBar; Jos., Ant. 2, 189; 4, 59; Ar. 12, 2; POxy 1778, 13; Just., D. 88, 2; not LXX) lit. of plants Mt 6:28; Lk 12:27; Ox 655, 9f (ASyn. 67, 33; on the last 3 passages s. ξαίνω); Lk 13:19. ἐκ τοῦ ἑνὸς πλείονα fr. one ( grain) many grow 1 Cl 24:5. Of children Lk 1:80; 2:40. Of a people Ac 7:17. Of a house εἰς ναόν Eph 2:21. Of the word of God Ac 6:7; 12:24; 19:20 (on the theme of growth s. DBalch, SBLSP ’89, 354; cp. Polyb. 6, 43, 2). αὐ. τὴν αὔξησιν Col 2:19; ἔν τινι 2 Pt 3:18; αὐ. εἰς Χριστόν grow up into (union w.) Christ Eph 4:15. Abs. Mt 20:28 v.l. = Agr 22; ὡ̣ς … αὔξι̣ν̣ [=αὔξειν] … τὴν̣ ψ̣υ̣χ̣ὴν τοῦ Παῦλου so that … Paul’s spirits rose AcPl Ha 6, 10. Of Jesus increase J 3:30. This is usu. considered a direct ref. to success in attracting followers, but αὐ. can also be used of the increase of sunlight (Calendarium of Antiochus [c. 200 A.D.] on Dec. 25 Ἡλίου γενέθλιον• αὔξει φῶς [FBoll, SBHeidAk 1910, 16; Abh. p. 40ff]; Cosmas of Jerusalem [FCumont, Natalis Invicti: Extr. des compt. rend. de l’Ac. des Inscr. et Bell. Lett. 1911, 292f]). Cp. 3:19–21, where φῶς occurs five times, and marks the leading concept. May this not also be true of 3:30? At any rate the Gk. and Lat. fathers understood 3:30 in the solar sense. S. also on ἐλαττοῦσθαι and s. ENorden, D. Geburt des Kindes 1924, 99–112.—DELG s.v. αὔξω. M-M. TW.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > αὔξω
19 πίπτω

πίπτω (Hom.+) impf. ἔπιπτον; fut. πεσοῦμαι (B-D-F §77; Rob. 356); 2 aor. ἔπεσον and ἔπεσα (B-D-F §81, 3; W-S. §13, 13; Mlt-H. 208; W-H., app. p. 164; Tdf., Prol. p. 123); pf. 2 sg. πέπτωκας Rv 2:5 (πέπτωκες v.l.; B-D-F §83, 2; W-S. §13, 16; Mlt-H 221), 3 pl. πέπτωκαν Rv 18:3 v.l. (W-S. §13, 15; Mlt-H. 221)

① to move w. relative rapidity in a downward direction, fall, the passive of the idea conveyed in βάλλω.

ⓐ fall (down) from a higher point, w. the ‘point from which’ designated by ἀπό (Hom. et al.) ἀπὸ τῆς τραπέζης from the table Mt 15:27; Lk 16:21. ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ Mt 24:29. ἀπὸ τῆς κεφαλῆς Ac 27:34 v.l. (of the falling out of hair, as Synes., Calvit. 1, p. 63b). The direction or destination of the fall is expressed by an adv. ἀπὸ τοῦ τριστέγου κάτω down from the third story Ac 20:9. ἀπὸ τοῦ κεράμου χαμαί from the roof to the ground Hm 11:20. ἔκ τινος from someth.: ἐκ τοῦ οὐρανοῦ (Sallust. 4 p. 8, 19; Job 1:16; 3 Km 18:38.—SibOr 5, 72 ἐξ ἄστρων) Mk 13:25; of lightning (Ps.-Plut., Vi. Hom. 111 εἰ ἐκπίπτοι ἡ ἀστράπη; Ps.-Clem., Hom. 9, 5; 6) Lk 10:18 (Lycophron, vs. 363 of the image of Athena ἐξ οὐρανοῦ πεσοῦσα. Cp. σατάν; be thrown is also possible here); Rv 8:10a; the destination is added ἐκ τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὴν γῆν 9:1 (Ps.-Callisth. 2, 10, 10 ἐξ οὐρανοῦ εἰς τὸ ἔδαφος πεπτωκότες). W. only the destination given ἐν μέσῳ τῶν ἀκανθῶν among the thorns Lk 8:7. ἐπί τι on someth. Rv 8:10b. ἐπὶ τὴν γῆν (Aeschyl., Ag. 1019; Am 3:5; JosAs 16:16) Mt 10:29 (with the patristic v.l. εἰς παγίδα cp. Am 3:5 and Aesop, Fab. 193 P.=340 H./284 Ch./207 H-H. of a bird: ἐμπίπτειν εἰς τοὺς βρόχους); 13:8; Hm 11:21 (here the ‘place from which’ is designated by an adv.: ἄνωθεν).—ἐπὶ τὰ πετρώδη Mt 13:5; cp. Mk 4:5 (ἐπί 4bγ). ἐπὶ τὰς ἀκάνθας Mt 13:7 (ἐπί 4bδ). A pers. falls down ἐπὶ τὸν λίθον on the stone Mt 21:44a; Lk 20:18a. Conversely the stone falls on a pers. Mt 21:44b; Lk 20:18b. Likew. ἐπί τινα 23:30; Rv 6:16 (cp. on both Hos 10:8).—In imagery ὁ ἥλιος π. ἐπί τινα the (heat of the) sun falls upon someone Rv 7:16 (Maximus Tyr. 4, 1a ἡλίου φῶς πίπτον εἰς γῆν; Alex. Aphr., An. Mant. p. 146, 9 Br. τὸ φῶς ἐπὶ πάντα πίπτει). ὁ κλῆρος π. ἐπί τινα (κλῆρος 1) Ac 1:26. come (upon) ἐπί τινα someone ἀχλὺς καὶ σκότος Ac 13:11. Rv 11:11 v.l. (φόβος 2a).—εἴς τι (Hes., Op. 620) εἰς τὴν γῆν (Phlegon: 257 Fgm. 36, 1, 5 Jac. πίπτειν εἰς τὴν γῆν) Mk 4:8; Lk 8:8; J 12:24; Rv 6:13; 1 Cl 24:5. εἰς τὴν ὁδόν Hv 3, 7, 1. εἰς βόθυνον Mt 15:14; cp. Lk 14:5. εἰς τὰς ἀκάνθας Mk 4:7; Lk 8:14. εἰς τὸ πῦρ Hv 3, 7, 2. παρά τι on someth. παρὰ τὴν ὁδόν (Iambl. Erot. p. 222, 22) Mt 13:4; Mk 4:4; Lk 8:5. ἐγγύς τινος near someth. ἐγγὺς (τῶν) ὑδάτων Hv 3, 2, 9; 3, 7, 3.

ⓑ of someth. that, until recently, has been standing (upright) fall (down), fall to pieces

α. of persons

א. fall to the ground, fall down (violently) εἰς τὸ πῦρ καὶ εἰς τὸ ὕδωρ Mt 17:15 (but HZimmern, Die Keilinschriften u. d. AT³ 1903, 366; 363f, and JWeiss ad loc. take the falling into fire and water to mean fever and chills). ἐπὶ τῆς γῆς (SibOr 4, 110; 5, 100) Mk 9:20 (π. under the infl. of a hostile spirit; sim. Jos., Ant. 8, 47). ἐπὶ τὴν γῆν (SibOr 4, 110 v.l.) Ac 9:4; cp. 22:7 (s. ἔδαφος). χαμαί (Job 1:20; Philo, Agr. 74) J 18:6. ἔπεσα πρὸς τοὺς πόδας αὐτοῦ ὡς νεκρός Rv 1:17.—Abs. fall down GPt 5:18 v.l. Fall dead (Paradox. Vat. 37 Keller πίπτει; Mel., P. 26, 184 πρηνὴς δὲ ἔπιπτε σιγῶν) Ac 5:5, 10; 1 Cor 10:8 (cp. Ex 32:28); Hb 3:17 (Num 14:29). Specifically fall in battle (Ael. Aristid. 46 p. 233 D.; Appian, Hann. 56 §236; Jos., Vi. 341; 354) Lk 21:24 (cp. στόμα 4 and Sir 28:18; 4 [6] Esdr [POxy 1010, 3–11 σὺ ἐν ῥομφαίᾳ πεσῇ … πεσοῦνται ἐν μαχαίρῃ]).

ב. fall down, throw oneself to the ground as a sign of devotion or humility, before high-ranking persons or divine beings, esp. when one approaches w. a petition (LXX; TestAbr A 18 p. 100, 29 [Stone p. 48]; JosAs 14:4; ApcSed 14:2), abs. Mt 2:11; 4:9; 18:26, 29; Rv 5:14; 19:4; 22:8 (in all these places [except Mt 18:29] π. is closely connected w. προσκυνεῖν [as Jos., Ant. 10, 213 after Da 3:5 and ApcMos 27]. Sim. in many of the places already mentioned). W. var. words added (Jos., Ant. 10, 11 πεσὼν ἐπὶ πρόσωπον τ. θεὸν ἱκέτευε; Gen 17:3, 17; Num 14:5) ἐπὶ πρόσωπον (αὐτοῦ, αὐτῶν) Mt 17:6; 26:39; Lk 5:12; 17:16 (ἐπὶ πρόσωπον παρὰ τοὺς πόδας αὐτοῦ); 1 Cor 14:25; ἐπὶ τὰ πρόσωπα αὐτῶν Rv 7:11; 11:16; ἐπὶ τῆς γῆς Mk 14:35. Further, the one to whom devotion is given can be added in var. ways: ἐνώπιόν τινος (cp. 2 Km 3:34) Rv 4:10; 5:8; 7:11. ἔμπροσθεν τῶν ποδῶν τινος 19:10. εἰς τοὺς πόδας τινός (Diog. L. 2, 79) Mt 18:29 v.l.; J 11:32 v.l. ἐπὶ τοὺς πόδας Ac 10:25 (v.l. adds αὐτοῦ). παρὰ τοὺς πόδας τινός Lk 8:41; 17:16 (s. above). πρὸς τοὺς πόδας τινός Mk 5:22; J 11:32; Ac 10:25 D; Hv 3, 2, 3.

β. of things, esp. structures fall, fall to pieces, collapse, go down (Appian, Iber. 54 §228; Jos., C. Ap. 1, 192, Ant. 16, 18) of the σκηνὴ Δαυίδ (σκηνή end) Ac 15:16 (Am 9:11). Of a house fall (in) (Diod S 11, 63, 2 τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν; Dio Chrys. 6, 61; 30 [47], 25; Aristeas Hist.: 725 Fgm. 1, 3 Jac. [in Eus., PE 9, 25, 3]; Job 1:19) Mt 7:25, 27; Lk 6:49 v.l. (Diod S 15, 12, 2 τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν because of the influx of the ποταμός). τὰ τείχη Ἰεριχὼ ἔπεσαν Hb 11:30 (cp. Josh 6:5, 20.—Appian, Bell. Civ. 1, 112 §524; Ael. Aristid. 25, 42 K.=43 p. 813 D.: τὰ τείχη π.). ἐφʼ οὓς ἔπεσεν ὁ πύργος upon whom the tower fell Lk 13:4 (of a πύργος X., Hell. 5, 2, 5; Arrian, Anab. 6, 7, 5; Polyaenus 6, 50; Jos., Bell. 5, 292; SibOr 11, 12.—π. ἐπί τινα Job 1:19). οἶκος ἐπὶ οἶκον πίπτει house falls upon house 11:17 (Jülicher, Gleichn. 221f). Of a city (Oenomaus in Eus., PE 5, 25, 6) Ox 1, 18f (=GTh 32); cp. Rv 11:13; 16:19.—Fig. become invalid, come to an end, fail (Pla., Euthyphr. 14d; Philostrat., Ep. 9) Lk 16:17 (cp. Josh 23:14 v.l.; Ruth 3:18); 1 Cor 13:8.

② to experience loss of status or condition, fall, be destroyed, in ext. sense of 1.

ⓐ fall, be destroyed ἔπεσεν, ἔπεσεν Βαβυλών (Β. as symbol of humans in opposition to God and God’s people; cp. Is 21:9; Jer 28:8.; Just., D. 49, 8.—Repetition of the verb for emphasis as Sappho, Fgm. 131 D.² οὔκετι ἴξω … οὔκετι ἴξω [Campbell 114 p. 138: οὐκέτι ἤξω … οὐκέτι ἤξω]; Aristoph., Equ. 247; M. Ant. 5, 7; Ps.-Libanius, Char. Ep. p. 33, 5 ἐρῶ, ἐρῶ. This is to remove all possibility of doubt, as Theod. Prodr. 5, 66 εἶδον, εἶδον=‘I have really seen’; Theocr. 14, 24 ἔστι Λύκος, Λύκος ἐστί=it really is a wolf; in Rv w. focus on lamentation, s. reff. Schwyzer II 60) Rv 14:8; 18:2.

ⓑ fall in a transcendent or moral sense, be completely ruined (Polyb. 1, 35, 5; Diod S 13, 37, 5; Pr 11:28; Sir 1:30; 2:7; TestGad 4:3)=fall from a state of grace Ro 11:11 (fig. w. πταίω [q.v. 1]), 22; Hb 4:11 (perh. w. ref. to the final judgment). Also in a less severe sense= go astray morally τοὺς πεπτωκότας ἔγειρον 1 Cl 59:4.—In wordplay ‘stand and fall’ (cp. Pr 24:16) Ro 14:4; 1 Cor 10:12; 2 Cl 2:6. μνημόνευε πόθεν πέπτωκες remember (the heights) from which you have fallen Rv 2:5.

ⓒ ὑπὸ κρίσιν π. fall under condemnation Js 5:12 (on π. ὑπό τι cp. Diod S 4, 17, 5 π. ὑπʼ ἐξουσίαν [Just., D. 105, 4]; Herodian 1, 4, 2; 2 Km 22:39; Tat. 8, 2 ὑπὸ τὴν εἱμαρμένην; Hippol., Ref. 4, 3, 5 ὑπὸ τὴν ἐπίσκεψιν fall under scrutiny; Did., Gen. 211, 5 ὑπὸ κατάραν; Theoph. Ant. 2, 25 [p. 162, 12] ὑπὸ θάνατον).

ⓓ π. … εἰς νόσον καὶ ἔσχατον κίνδυνον in sickness and extreme peril AcPl Ha 4, 15.

ⓔ fall, perish (Philo, Aet. M. 128) πίπτοντος τοῦ Ἰσραήλ B 12:5. οἱ πέντε ἔπεσαν five have perished, disappeared, passed from the scene Rv 17:10 (cp. also π.=‘die’ Job 14:10).—B. 671. DELG. M-M. TW. Spicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > πίπτω
20 φωτισμός

φωτισμός, οῦ, ὁ, (φωτίζω; illumination in the physical sense: Strato of Lamps. [300 B.C.] Fgm. 76 Wehrli ’50; Petosiris, Fgm. 12 ln. 178 τῆς σελήνης; Sext. Emp., Math. 10, 224 ἐξ ἡλίου; Plut., Mor. 929d; 931a; PMich 149, 3; 33 [II A.D.]; Ps 26:1; 43:4; 77:14; Job 3:9; Philo, Somn. 1, 53. Of daylight: ὁ φ. τοῦ περὶ ὑμᾶς ἀέρος Did., Gen. 23, 20) in our lit. only in imagery (TestLevi 14:4 τὸ φῶς τοῦ νόμου … εἰς φωτισμὸν παντὸς ἀνθρώπου; Just., A I, 61, 12 καλεῖται τοῦτο τὸ λουτρὸν φωτισμός [of baptism]) illumination for the inner life

ⓐ enlightenment, light εἰς τὸ μὴ αὐγάσαι τὸν φωτισμὸν τοῦ εὐαγγελίου τῆς δόξης τοῦ Χριστοῦ so that they do not see the light of the gospel of the glory of Christ 2 Cor 4:4 (s. αὐγάζω 1).

ⓑ bringing to light, revealing (φωτίζω 3b) πρὸς φωτισμὸν τῆς γνώσεως 2 Cor 4:6 (but for other interpretations s. the commentaries. S. also Herm. Wr. 10, 21 τὸ τῆς γνώσεως φῶς; 7, 2a).—DELG s.v. φάε C. M-M. TW. Sqicq.

Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > φωτισμός

Страницы

См. также в других словарях:

ζωδιακό φως — (Αστρον.). Αμυδρό, διάχυτο φως που εμφανίζεται στον ουρανό τις πολύ καθαρές μέρες, αμέσως μετά τη δύση και λίγο πριν από την ανατολή του Ήλιου. Το ζ.φ. είναι ζωηρότερο κατά μήκος της εκλειπτικής και γίνεται αμυδρότερο διαρκώς μακριά από αυτή,… … Dictionary of Greek
αυγή — Το χρονικό διάστημα που προηγείται της ανατολής του Ήλιου. Κατά το διάστημα της α. πραγματοποιείται το φαινόμενο του λυκαυγούς. Ο ουρανός φωτίζεται στην ανατολή και το φως διαχέεται αργά. Ο Ήλιος, όταν βρίσκεται κοντά στον ορίζοντα, φωτίζει τα… … Dictionary of Greek
αίγλη — I Όνομα μυθολογικών προσώπων. 1. Νύμφη Ναϊάς, σύζυγος του ‘Ήλιου, μητέρα των τριών Χαρίτων. Σύμφωνα με άλλη εκδοχή, πάντως, οι Χάριτες είχαν πατέρα τον Δία και μητέρα την Ευρυνόμη. 2. Κόρη του Ήλιου και της Ροδής ή Κλυμένης.Οι θεοί την έκαναν… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Λαϊκός πολιτισμός — ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΛΑΪΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ Λαϊκός πολιτισμός είναι το σύνολο των εκδηλώσεων του βίου του λαού –υλικού και πνευματικού– οι οποίες έχουν χαρακτήρα ομαδικό και τελούνταν κατά παράδοση από τον αγροτικό πληθυσμό και τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα των … Dictionary of Greek
αστεροειδείς ή μικροί πλανήτες — Ουράνια σώματα που ανήκουν στο ηλιακό πλανητικό μας σύστημα. Παρουσιάζουν τα ίδια χαρακτηριστικά με τους πλανήτες, αλλά επειδή οι διαστάσεις τους είναι πολύ μικρότερες και προπάντων επειδή η λαμπρότητά τους είναι αμυδρή, η παρατήρηση και η μελέτη … Dictionary of Greek
ηλιόφωτος — η, ο 1. αυτός που φωτίζεται από τον ήλιο 2. το ουδ. ως ουσ. το ηλιόφωτο το φως τού ήλιου, το ηλιόφως. [ΕΤΥΜΟΛ. < ηλιο * + φωτος (< φως), πρβλ. λειψί φωτος, πολύ φωτος] … Dictionary of Greek
οικονομία — Ο όρος, ελληνικός που έγινε παγκόσμιος, σημαίνει, στην πρώτη του έννοια, διαχείριση του οίκου· γενικότερα όμως ο. είναι σήμερα η επιστήμη που μελετά την παραγωγή, τη διανομή και την κατανάλωση του πλούτου και συγχρόνως τους νόμους που τις… … Dictionary of Greek
σώμα — Γενικό όνομα που δίνεται σε μια ποσότητα ύλης. Σώματα επομένως είναι όλα τα αντικείμενα με τις ιδιότητες τους (σχήμα, διαστάσεις, βάρος κλπ.)· ουσία, αντίθετα, είναι η ποιότητα της ύλης από την οποία αποτελούνται τα σ. Για μεγαλύτερη ακριβολογία… … Dictionary of Greek
Ελλάδα - Γραμματεία και Λογοτεχνία — ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ H λέξη ιστορία συνδέεται ετυμολογικά με τη ρίζα Fιδ , η οποία σημαίνει «βλέπω», και υπό αυτή την έννοια ιστορία είναι η αφήγηση που προκύπτει από έρευνα βασισμένη στην προσωπική παρατήρηση. Τα κείμενα των αρχαίων… … Dictionary of Greek
Ντεγκά, Εντγκάρ — (Edgar Degas, Παρίσι 1834 – 1917). Γάλλος ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης. Υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του 19ου αιώνα. Όπως και ο Μανέ, ανήκε σε παλιά αστική οικογένεια (ο πατέρας του ήταν πλούσιος τραπεζίτης) και, παράλληλα με… … Dictionary of Greek
Modernes Griechisch — Neugriechisch Gesprochen in Griechenland, Zypern, Albanien, Mazedonien, Türkei, Bulgarien, in isolierten Sprachinseln in Süditalien (Kalabrien und Apulien) und überall dort, wohin Griechen und griechische Zyprer ausgewandert sind (USA, Australien … Deutsch Wikipedia

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

φῶς ἓν ἡλίου

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Словари и энциклопедии на Академике

Перевод: с греческого на все языки

φῶς ἓν ἡλίου

См. также в других словарях:

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка: